Quam simul adspexit, Comites, accedite, dixit
Et mecum plenos flore referte sinus.
Praeda puellares animos oblectat inanis;
Et non sentitur sedulitate labor.
Haec implet lento calathos e vimine textos:
Haec gremium, laxos degravat illa sinus.
Illa legit calthas: huic sunt violaria curae:
Illa papavereas subsecat ungue comas.
Has, hyacinthe, tenes: illas, amarante, moraris:
Pars thyma, pars casiam, pars meliloton amant:
Plurima lecta rosa est; sunt et sine nomine flores.
Ipsa crocos tenues liliaque alba legit.
Carpendi studio paullatim longius itur;
Et dominam casu nulla secuta comes.
Hanc videt, et visam patruus velociter aufert;
Regnaque caeruleis in sua portat equis.
Ov., Fast., iv. 419-446.
98. "Ceratis ope Daedalea nititur pennis.”
Iamque volaturus parvo dedit oscula nato:
Nec patriae lacrimas continuere genae.
Monte minor collis, campis erat altior aequis :
Hinc data sunt miserae corpora bina fugae.
Et movet ipse suas, et nati respicit alas
Daedalus, et cursus sustinet usque suos.
Iamque novum delectat iter; positoque timore
Icarus audaci fortius arte volat.
Hos aliquis, tremula dum captat arundine pisces,
Vidit, et inceptum dextra reliquit opus.
Iam Samos a laeva fuerant Naxosque relictae,
Et Paros, et Clario Delos amata deo.
Dextra Lebynthos erat, silvisque umbrosa Calymne,
Cinctaque piscosis Astypalaea vadis :
Quum puer incautis nimium temerarius armis
Altius egit iter, deseruitque patrem.
Vincla labant; et cera deo propiore liquescit :
Nec tenues venti brachia mota tenent.
Territus a summo despexit in aequora caelo:
Nox oculis pavido venit oborta metu.
Tabuerant cerae; nudos quatit ille lacertos:
Et trepidat; nec, quo sustineatur, habet.
Decidit; atque cadens, Pater, o, pater, auferor, inquit.
Clauserunt virides ora loquentis aquae.
At pater infelix, non iam pater, Icare, clamat,
Icare, clamat, ubi es? quove sub axe volas?
Icare, clamabat: pennas adspexit in undis.
Ossa tegit tellus; aequora nomen habent.
Ov., Art. Am., ii. 69-96.
Est prope Cimmerios longo spelunca recessu, Mons cavus, ignavi domus et penetralia Somni: Quo nunquam radiis oriens mediusve cadensve Phoebus adire potest. Nebulae caligine mixtae Exhalantur humo, dubiaeque crepuscula lucis. Non vigil ales ibi cristati cantibus oris Evocat Auroram, nec voce silentia rumpunt Sollicitive canes canibusve sagacior anser. Non fera, non pecudes, non moti flamine rami, Humanaeve sonum reddunt convicia linguae. Muta quies habitat. Saxo tamen exit ab imo Rivus aquae Lethes, per quem cum murmure labens Invitat somnos crepitantibus unda lapillis. Ante fores antri fecunda papavera florent Innumeraeque herbae, quarum de lacte soporem Nox legit, et spargit per opacas humida terras. Ianua, ne verso stridorem cardine reddat, Nulla domo tota, custos in limine nullus. At medio torus est ebeno sublimis in antro, Plumeus, unicolor, pullo velamine tectus : Quo cubat ipse deus membris languore solutis. Hune circa passim varias imitantia formas Somnia vana iacent totidem, quot messis aristas, Silva gerit frondes, eiectas littus arenas.
100. Phaethon is struck by a Thunderbolt.
At pater omnipotens, Superos testatus et ipsum,
Qui dederat currus, nisi opem ferat, omnia fato
Interitura gravi, summam petit arduus arcem,
Unde solet nubes latis inducere terris,
Unde movet tonitrus vibrataque fulmina iactat.
Sed neque quas posset terris inducere, nubes
Tunc habuit, nec quos caelo demitteret imbres.
Intonat et dextra libratum fulmen ab aure
Misit in aurigam, pariterque animaque rotisque
Expulit, et saevis compescuit ignibus ignes.
Consternantur equi et saltu in contraria facto
Colla iugo eripiunt, abruptaque lora relinquunt.
Illic frena iacent, illic temone revulsus
Axis, in hac radii fractarum parte rotarum,
Sparsaque sunt late laceri vestigia currus.
At Phaethon, rutilos flamma populante capillos,
Volvitur in praeceps, longoque per aëra tractu
Fertur, ut interdum de caelo stella sereno,
Etsi non cecidit, potuit cecidisse videri.
Quem procul a patria diverso maximus orbe
Excipit Eridanus, fumantiaque abluit ora.
Naiades Hesperiae trifida fumantia flamma
Corpora dant tumulo signantque hoc carmine saxum:
"Hic situs est Phaethon, currus auriga paterni,
Quem si non tenuit, magnis tamen excidit ausis."
Ov., M., ii. 304-328.
Ergo ubi Narcissum per devia rura vagantem
Vidit et incaluit, sequitur vestigia furtim :
Quoque magis sequitur, flamma propiore calescit,
Non aliter, quam quum summis circumlita taedis
Admotas rapiunt vivacia sulfura flammas.
O quoties voluit blandis accedere dictis
Et molles adhibere preces! Natura repugnat,
Nec sinit incipiat. Sed, quod sinit, illa parata est
Exspectare sonos, ad quos sua verba remittat.
Forte puer, comitum seductus ab agmine fido,
Dixerat: "Ecquis adest?" et " Adest" responderat Echo.
Hic stupet, atque aciem partes dimisit in omnes;
Voce
"Veni" clamat magna. Vocat illa vocantem.
Respicit, et rursus nullo veniente: "Quid, inquit,
Me fugis?" et totidem, quot dixit, verba recepit.
Perstat, et alternae deceptus imagine vocis :
"Huc coëamus" ait, nullique libentius unquam
Responsura sono "Coëamus" retulit Echo,
Et verbis favet ipsa suis, egressaque silva
Ibat, ut iniiceret sperato brachia collo.
Ille fugit, fugiensque: "Manus complexibus aufer!
Ante, ait, emoriar, quam sit tibi copia nostri."
Retulit illa nihil, nisi "Sit tibi copia nostri.'
Spreta latet silvis, pudibundaque frondibus ora
Protegit, et solis ex illo vivit in antris.
Sed tamen haeret amor, crescitque dolore repulsae.
Extenuant vigiles corpus miserabile curae,
Adducitque cutem macies, et in aëra succus
Corporis omnis abit: vox tantum atque ossa supersunt.
Vox manet: ossa ferunt lapidis traxisse figuram.
Orbe locus medio est inter terrasque fretumque
Caelestesque plagas, triplicis confinia mundi:
Unde quod est usquam, quamvis regionibus absit,
Inspicitur, penetratque cavas vox omnis ad aures.
Fama tenet, summaque domum sibi legit in arce:
Innumerosque aditus ac mille foramina tectis
Addidit, et nullis inclusit limina portis.
Nocte dieque patet: tota est ex aere sonanti,
Tota fremit, vocesque refert, iteratque, quod audit.
Nulla quies intus, nullaque silentia parte.
Nec tamen est clamor, sed parvae murmura vocis:
Qualia de pelagi, si quis procul audiat, undis
Esse solent, qualemve sonum, quum Iuppiter atras
Increpuit nubes, extrema tonitrua reddunt.
Atria turba tenet; veniunt leve vulgus, euntque,
Mistaque cum veris passim commenta vagantur
Millia rumorum, confusaque verba volutant.
E quibus hi vacuas implent sermonibus aures,
Hi narrata ferunt alio, mensuraque ficti
Crescit, et auditis aliquid novus adiicit auctor.
Illic Credulitas, illic temerarius Error,
Vanaque Laetitia est, consternatique Timores,
Seditioque repens, dubioque auctore Susurri.
Ipsa quid in caelo rerum pelagoque geratur
Et tellure, videt, totumque inquirit in orbem.
Ov., M., xii. 39-63.
103. The Constellation Auriga.
Sed cum se terris Aries ter quinque peractis
Partibus extollit, primum iuga tollit ab undis
Heniochus, clivoque rotas convellit ab imo,
Qua gelidus boreas aquilonibus instat acutis.
Ille dabit proprium studium, caeloque retentans,
Quas prius in terris agitator amaverat artes:
Stare levi curru moderantem quatuor ora
Spumigeris frenata lupis, et flectere equorum
Praevalidas vires ac torto stringere gyro;
At cum laxato fugerunt cardine claustra,
Exagitare feros, pronumque anteire volantis,
Vixque rotis levibus summum contingere campum,
Vincentem pedibus ventos, vel prima tenentem
Agmina in obliquum cursus agitare malignos:
Obstantemque mora totum praecludere circum;
Vel medium turbae nunc dextros ire per orbes
Fidentem campo, nunc meta currere acuta,
Spemque sub extremo dubiam suspendere casu.
Nec non alterno desultor sidere dorso
Quadrupedum, et stabilis poterit defigere plantas,
Perque volabit equos, ludens per terga volantum;
Aut solo vectatus equo nunc arma movebit,
Nunc leget in longo per cursus praemia circo;
Quicquid de tali studio formatur, habebit.
104. Engineering Skill of Archimedes in the
Defence of Syracuse.
Et habuisset tanto impetu coepta res fortunam, nisi unus homo Syracusis ea tempestate fuisset, Archimedes. Is erat unicus spectator caeli siderumque; mirabilior tamen inventor ac machinator bellicorum tormentorum operumque, qui ea, quae hostes ingenti mole agerent, ipse perlevi momento ludificaretur. Murum per inaequales ductum colles, (pleraque alta et difficilia aditu, summissa quaedam, et quae planis vallibus adiri possent) ut cuique aptum visum est loco, ita omni genere tormentorum instruxit. Achradinae murum, qui, ut ante dictum est, mari alluitur, ex quinqueremibus Marcellus oppugnabat. Ex ceteris navibus sagittarii funditoresque, et velites etiam, quorum telum inhabile ad remittendum imperitis est, vix quemquam sine vulnere consistere in muro patiebantur. Hi, quia spatio missilibus opus est, procul muro tenebant. Naves iunctae aliae binae ad quinqueremes, demptis interioribus remis, ut latus lateri applicaretur, quum exteriore ordine remorum velut una navis
|