M. TULLII CICERONIS ORATIONES RECOGNOVIT C. L. KAYSER. VOL. III. EDITIO STEREOTYPA. EX OFFICINA BERNHARDI TAUCHNITZ. LIPSIAE MDCCCLXII. PROOEMIUM. Quae hoc volumine orationes Tul- cibus archetypis. Plus auctoritatis lianae continentur, pleraeque opti- habent lemmata scholiastae Bobimis libris, p: Parisino 7794 (Sesti- ensis (a) ad Sestianam et Vatiniaana, in Vatinium, pro Caelio, nam, et in Caeliana fragmenta pade provinciis consularibus, limpsesti Ambrosiani et Tauripro Cornelio Balbo), et v: Vati- nensis (t). cano tabularii basilicae Vaticanae In adhibendis eis copiis vestigia signato H, 25 (qui habet Philippicas proximae editionis raro deseruiI-XI, 22, XII, 12—23, XIII, 1—10) mus4, pleraque, quibus et haec pars servatae sunt iam pridem notis, sed et quae deinceps in hoc volumine nostra demum aetate adcurate ex- leguntur, emendatior existit, criticussis ab Halmio, O. Ribbeckio, corum debentur acumini, quorum Bursiano. In codice Parisino sae- iam in prioribus tomis fecimus menculi noni recentior manus saeculi tionem aut nunc primum nomina duodecimi explevit quas antiquior grato animo enumeramus 5. lacunas reliquerat raro ita, ut genuina reposuisse videatur 1, maxi 4 e. c. Sest. 24, 32, 37, 62, 87, 91. Cael. 36, mam partem futilia inseruit emble-52. de prov. 15. p. Balb. 25. 5 saepius redeunt illustria nomina Bakii, mata. Eis iam usi sunt librarii cod. Jeepii, Madvigi, Mommsenii et Playgersii; g: Gemblacensis (nunc Bruxellen- huius infelici quodam casu sero ad nos persis 5345), et Bernensis 2, cui olim venerunt recens in Mnemosynae vol. X, p. 97 sqq. publicatae emendationes Caelianae, viri docti, quibus vera eius origo or. p. Balbo, Pisonianae, Rabirianae, quas hic ignota esset, singularem quandam ponere cogimur: p. Cael. 12 naturis, studiis, bonitatem tribuerunt. Praeterea 16 cupide ut magis, 21 repugnant lacessiti. paucis locis alii libri corrigendis eisdem orationibus inserviere; quae autem inde ducta sunt, potius doctorum librariorum ingeniis referimus accepta quam melioribus codi 1 ut in Sestiana 7, 8, 15, 57, 62; Vatiniana 12, 40; Caeliana 35, oratione de provinciis cons. 15. 2 uterque liber saeculo item XIImo scriptus esse perhibetur. cf. Halmii dissertatio in Museo Rhenano IX, p. 321 sqq.: Interpolationen in Ciceronischen Reden aus dem codex Parisinus num. 7794 nachgewiesen. Pauca rectiora offert g in Sest. 24, 91, 106; Vat. 1, 28; de prov. cons. 7; pro Balbo 25, et ib. a secunda manu 19, 28, 40, 65. p. Balb. 25 ŭti, cum vellem ūti; 28 'civis noster' incl. 30 Atheniensis, Rhodios; ib. nisi postliminio recuperassent' incl. 45 qui imperia (om. 'nam'), 46 an quaeris. in Pis. 38 praeceps, 72 tota civitas, ib. 82 depositam simultatem. ib. 'praesertim tam afflicto, tam inopi, tam infirmo, tam enervato reo' incl. 86 quasi incl. 87 locum aliquatenus, 91 cognosci, 95 in tota civitate, 96 putat. Rab. 17 at tam cs, 32 'solet' incl. post 'dixit' et 'is', 34 'in iudicio Gabinii' incl. 36 ut, cum eis nota sint omnia, ne quid fingi possit. Romam 'incl., 68 iam cum hac, ib. et saepe Viros praeter illos de orationibus h. vol. bene meritos iam recenseo: Bardili, Bücheler, Christ, Cobet, van de Coppello, Dobree, F. V. Fritzsche, Hansing, C. F. Hermann, Heinrich, Hertz, L. de lan, Kiel, Kleyn, Köchly, Krause, Lange, Latendorf, Mencke. 3 huc referas in Sest. 32 Francianum C. F. W. Müller, O. M. Müller, P. R. Müller, Graevii, 87 Vossianum Bakii, 137 Salisbur-Nipperdey, Nürnberger, Rau, O. Ribbeck, gensem (s), nunc Monacensem 15734, in Cael. Richter, Rumpf, H. Sauppe, A. Schäfer, Seyfeundem 35, 49, 52, 78; Coloniensem 12, Lei- fert, Spengel, Tischer, Wesenberg, Wex, F. densem ib. 62, Oxonienses 49; eosdem in C. Wolff, Wunder, A. W. Zumpt, C. G. Zumpt. or. p. Balb. 88, 56, ib. 55 Barberinianum; 9 Eorum inventis partim iam Baiter HalmiusStephani codicem, 45 Ursini. Editionem que, partim nos primum usi sumus, interdum Venetam 1472 hic et in ceteris orationibus etiam veterum criticorum Ernesti, Ferrarii, notat ; vid. Sest. 6, p. Balb. 4, 8, in Piso- Garatoni, Lambini, Orelli, Schützii iudicia nem 1, 26, 87, de prov. cons. 29. p. Planc. 44. sequi maluimus. Septem orationum, quas Poggius t (Tegernseensi) nituntur, praeter1417 in monasterio S. Galli prope ea Wunderi, Madvigi, Halmii, aliConstantiam invenit, hic duae sunt, orum curis ad pristinum suum hain L. Pisonem et pro C. Rabirio bitum propius revocari potuerunt. Postumo; illa minus quam haec In Caesarianis tribus orationibus corrupta legitur hodie, cum boni pro Marcello, pro Ligario, codices magnam eius partem con- pro rege Deiotaro novum auxiservaverint: v, Vaticanus §§. 33-lium nobis suppeditavit collatio 74; t: palimpsestus Taurinensis §§. eiusdem codicis Ambrosiani (a), de 17-23, 33-35, 47–50, 61—63, 76 quo in prooemio vol.IVp.VIII.n.18. -78, 79-81, subveniantque etiam egimus 11; etsi non cum meliore faAsconii Pediani (a) lemmata; Ra- milia (g, e: Gemblacensi s. Bruxelbirianae ex libro nunc amisso de- lensi 5345 et Erfurtensi) facit, sed scriptae novitii codices 6 scatent cum f: Fuldensi n. 181, 4. C 20, m: mendis, quibus tollendis olim A. Mediceo Plut. L. 45, t: TegernPatricius, nuper N. Madvig egre-seensi, tamen nonnusquam veriora giam operam dederunt. aut cum his consentiens aut solus Scauriana quamvis lacera eo- praebet 12. Ceterum liceat de Mardem tamen quo Tulliana iure in celliana hic fateri nostro sensu ordinem orationum recipienda erat, eam aeque indignam Cicerone esse itaque Orellii exemplum secuti su- atque illas quattuor item a F. A. mus, nisi quod Beieri supplementis Wolfio reprehensas, de quibus breparcius utendum fuit, quippe qui ea viter pronuntiavimus in prooemio ex integris Ciceronis operibus con- vol. IV. p. IX. suerit; usurpavimus ea tantum illius Vaticanum librum in Philippiviri additamenta, quae singulorum cis ita expressimus, ut paucas lefragmentorum lacunas tollerent, ctiones eius ab Halmio reiectas renon ea, quibus diversa apospasma- stitueremus 13 aut ceterorum eo netia coagmentare conatus est. glecto reciperemus 14. Hic quoque Planciana et Miloniana co- post Halmii correctiones novae dicibus maxime e (Erfurtensi) 10 et Madvigi, Pluygersii, Jeepii multum profuerunt, magis etiam in ultimis burgensem s. 6 dico duos Vindobonenses a, v et Salis- orationibus, quibus liber Vaticanus caret. Eum autem eiusdem bibliothecae, quem n. 3227 notatum (v) adhibuit Halm in oratione ultima, vicarium alterius habere minime licet. 7 A. Patricius orationem edidit Cracoviae 1582. 8 cf. appendicem editionis 2dae Orellianae p. 1454-1458 et Ueber Cicero's Rede für C. Rabirius Postumus: Eine kritische Abhand lung v. K. Halm. München 1855, qui et ipse complura ad eius emendationem attulit. Cratandrinae Bas. 1528 adscriptam (cf. Vol. I. p. VII. n. 5.) ipsi excerpsimus. In Deiotariana d est sigla Gudiani 2. 9 fragmenta modo A (palimpsestus Ambrosianus) modo T (palimps. Taurinensis) in- 11 similis, sed minus utilis libri Egmonvicem servat, 18-24 et 31-36 ambo habent. tani (e) varietatem a Cauchio margini ed. 10 in Erfurtensi plerumque cum g consentiente etiam Caeliana, de prov. cons. et pro Cornelio Balbo inest. In Planciana est v (cf. 20, 53, 58) scholiastae Bobiensis pars Vaticana; in Miloniana valde profuit proximis editoribus palimpsestus Taurinensis (p) et scholiasta Ambrosianus ad or. de aere alieno Milonis p. 346 cum Quintiliano IX, 2, 54 ad explendas magnas lacunas; bibi est scholiasta Bobiensis (p. 273 ed. Baiter), cf. §. 12. 12 vide p. Marc. 2, 6, 27; p. Ligar. 2, 3, 15, 23, 33; p. Deiot. 16, 17, 21. 13 ut II, 30, 45, 80, 97, III, 31. 14 ut V, 1, IX, 6, 17, X, 18. Codices ceteri sunt t: Tegernseensis; a: Bambergensis M, IV; b: Bernensis 104; g: Gudianus 278; i: Lagomarsinianus 55, nunc Henrici Alani. |