AMATORIA ET LUDICRA MAXIMIANI ETRUSCI, OFILII, JUVENTINI, QUE NOTIS VETERIBUS AC NOVIS ILLUSTRAVIT PRÆFATIO NOVI EDITORIS. Ur septimum hoc et ultimum volumen conficeretur, præcipue nobis materiam suppeditavit sextus collectionis Wernsdorfianæ tomus, a Wernsdorfio, nostri filio, typis excusus; cui tamen, ut totius operis propositum expleremus, carmina nonnulla, materia admodum adfini et auctorum fama et vetustate commendabilia, ultro adjecimus; Medeam scilicet ab Hosidio Geta ex centonibus Virgilianis compositam, Ausoniique Centonem Nuptialem et Technopægnion. Hæc deesse nostro operi, et, si omitteremus valde desiderata iri, nos monebat ipsum poematiorum illorum genus, ludicrum certe, si artificium compositionis quæras, et ideo vix alii loco aptius. Cætera autem didascalica poemata, quæ Wernsdorfius ipse nominat, in Præfat. ad tomum sui operis quintum (hujus autem op. tom. IV, pag. 14, ubi vide notam nostram), et inprimis Marcelli et Sereni Samonici carmina de medicina, huic collectioni inserere noluimus, tum quia non commodam sedem in hoc volumine cum operibus longe diversi argumenti reperiebant, quod male digestum ordinem prodidisset: tum et præcipue, quod, in rebus omnium commentatorum labori hactenus intactis, et in materia literis parum cognata, nostri diffidentia nos hortabatur, ut doctiorum curis, saltem magis opportuno tempori, prodenda hæc opera seponeremus. Denique Pseudo-Plauti Querolum, spurium et adulterinum opus, ut consulto omitteremus, quamvis Wernsdorfio nominatum, nos suasit tempo |