Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIB. IV.

LIBER QUARTUS. ·

ODE I.

INTERMISSA, Venus, diu

Rursus bella moves? Parce, precor, precor.

Non sum qualis eram bonae

Sub regno Cinarae. Desine, dulcium

Mater saeva Cupidinum,

Circa lustra decem flectere mollibus

Iam durum imperiis: abi,

Quo blandae iuvenum te revocant preces.

Tempestivius in domum

Pauli, purpureis ales oloribus, Comissabere Maximi,

Si torrere iecur quaeris idoneum :

Namque et nobilis et decens

Et pro sollicitis non tacitus reis

Et centum puer artium

Late signa feret militiae tuae, Et, quandoque potentior

5

ΙΟ

15

Largi muneribus riserit aemuli,

Albanos prope te lacus

Ponet marmoream sub trabe citrea, Illic plurima naribus

Duces thura, lyraeque et Berecyntiae Delectabere tibiae

Mixtis carminibus non sine fistula;

Illic bis pueri die

Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes pede candido

In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer

Iam nec spes animi credula mutui,

Nec certare iuvat mero,

20

25

30

Nocturnis ego somniis

Iam captum teneo, iam volucrem sequor

Te per gramina Martii

Campi, te per aquas, dure, volubiles.

ODE II.

PINDARUM quisquis studet aemulari,

Iule, ceratis ope Daedalea

Nititur pennis vitreo daturus

Nomina ponto.

40

Monte decurrens velut amnis, imbres
Quem super notas aluere ripas,
Fervet immensusque ruit profundo
Pindarus ore,

Laurea donandus Apollinari,
Seu per audaces nova dithyrambos
Verba devolvit numerisque fertur
Lege solutis;

Seu deos regesque canit, deorum
Sanguinem, per quos cecidere iusta.
Morte Centauri, cecidit tremendae
Flamma Chimaerae ;

Sive quos Elea domum reducit

Palma caelestes pugilemve equumve
Dicit et centum potiore signis

5

10

15

20

25

30

35

Quo nihil maius meliusve terris

Fata donavere bonique divi

Nec dabunt, quamvis redeant in aurum

Tempora priscum.

Concines laetosque dies et Urbis

Publicum ludum super impetrato

Fortis Augusti reditu forumque
Litibus orbum.

Tum meae, si quid loquar audiendum,
Vocis accedet bona pars, et, O Sol

Pulcher o laudande! canam, recepto
Caesare felix.

Teque, dum procedis, io Triumphe,
Non semel dicemus, io Triumphe,

Civitas omnis dabimusque divis

Thura benignis.

Te decem tauri totidemque vaccae,

40

45

50

QUEM tu, Melpomene, semel

Nascentem placido lumine videris,

Illum non labor Isthmius

Clarabit pugilem, non equus impiger

60

Curru ducet Achaico

Victorem, neque res bellica Deliis Ornatum foliis ducem,

Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio:

Sed quae Tibur aquae fertile praefluunt Et spissae nemorum comae

Fingent Aeolio carmine nobilem.

Romae principis urbium

Dignatur suboles inter amabiles

Vatum ponere me choros,

Et iam dente minus mordeor invido.

O, testudinis aureae

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus

Donatura cycni, si libeat, sonum,

Totum muneris hoc tui est,

Quod monstror digito praetereuntium

Romanae fidicen lyrae :

Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

ODE IV.

QUALEM ministrum fulminis alitem,
Cui rex deorum regnum in aves vagas
Permisit expertus fidelem

Iuppiter in Ganymede flavo,

Olim iuventas et patrius vigor
Nido laborum propulit inscium
Vernique iam nimbis remotis.
Insolitos docuere nisus

I

5

ΙΟ

15

20

5