Q. HORATII FLACCI CARMINUM LIB. IV. LIBER QUARTUS. · ODE I. INTERMISSA, Venus, diu Rursus bella moves? Parce, precor, precor. Non sum qualis eram bonae Sub regno Cinarae. Desine, dulcium Mater saeva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus Iam durum imperiis: abi, Quo blandae iuvenum te revocant preces. Tempestivius in domum Pauli, purpureis ales oloribus, Comissabere Maximi, Si torrere iecur quaeris idoneum : Namque et nobilis et decens Et pro sollicitis non tacitus reis Et centum puer artium Late signa feret militiae tuae, Et, quandoque potentior 5 ΙΟ 15 Largi muneribus riserit aemuli, Albanos prope te lacus Ponet marmoream sub trabe citrea, Illic plurima naribus Duces thura, lyraeque et Berecyntiae Delectabere tibiae Mixtis carminibus non sine fistula; Illic bis pueri die Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes pede candido In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer Iam nec spes animi credula mutui, Nec certare iuvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacrima per genas? 35 Inter verba cadit lingua silentio ? Cur facunda parum decoro Nocturnis ego somniis Iam captum teneo, iam volucrem sequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. ODE II. PINDARUM quisquis studet aemulari, Iule, ceratis ope Daedalea Nititur pennis vitreo daturus Nomina ponto. 40 Monte decurrens velut amnis, imbres Laurea donandus Apollinari, Seu deos regesque canit, deorum Sive quos Elea domum reducit Flebili sponsae iuvenemve raptum Plorat et vires animumque moresque Aureos educit in astra nigroque Invidet Orco. 5 10 15 20 Quo nihil maius meliusve terris Fata donavere bonique divi Nec dabunt, quamvis redeant in aurum Tempora priscum. Concines laetosque dies et Urbis Publicum ludum super impetrato Fortis Augusti reditu forumque Tum meae, si quid loquar audiendum, Teque, dum procedis, io Triumphe, Civitas omnis dabimusque divis Thura benignis. Te decem tauri totidemque vaccae, Me tener solvet vitulus, relicta Matre qui largis iuvenescit herbis In mea vota, Fronte curvatos imitatus ignes ODE III. QUEM tu, Melpomene, semel Nascentem placido lumine videris, Illum non labor Isthmius Clarabit pugilem, non equus impiger 40 45 50 55 60 Curru ducet Achaico Victorem, neque res bellica Deliis Ornatum foliis ducem, Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio: Sed quae Tibur aquae fertile praefluunt Et spissae nemorum comae Fingent Aeolio carmine nobilem. Romae principis urbium Dignatur suboles inter amabiles Vatum ponere me choros, Et iam dente minus mordeor invido. O, testudinis aureae Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum, Totum muneris hoc tui est, Quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae : Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est. ODE IV. QUALEM ministrum fulminis alitem, Iuppiter in Ganymede flavo, Olim iuventas et patrius vigor Insolitos docuere nisus I 5 ΙΟ 15 20 5 |