The observations which were hitherto made of the sunne by the brasse quadrant, were by taking of the shadow on the top of the ruler by the other sight or top at the end. These which follow, were taken by letting the shadow of the cylindar fall upon one of the faces, which is thus marked.

Dec. 31. St. Vet.

the wind northerly, the obs. good.

Jan. 2. St. Vet.

3. St. Vet.

4. St. Vet. (58. 55.)

Jan. 25. St. Vet. the quadrant with the rular,

the cylindar being broken, the obs. good. N. W.

Qu. 42. 206

Nummi nonnulli ab auctore in Africa collecti, quique in ea regione cusi fuisse videntur.

1. REX IVBA*.

Caput Jubæ, diadematum.

ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ | ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ.

Crocodilus +.

VOL. II.

3 D

12. D.

* Juba, quem exhibet hic nummus, secundus fuit istius nominis, qui uxorem duxit Cleopatram †, cognomine Selenen, Antonii triumviri et Cleopatræ Ægypti reginæ filiam. Filium habuit Ptolemæum, regum Numidarum ultimum, qui a Caligula interfectus fuit Porro Juba hic noster fuit Jubæ I. filius, Hiempsalis nepos, Gaudæ pronepos, Masinisæ pronepotis nepos. Ita enim se habet series illa regum Numidarum, quam in R. Reineccio (de Famil. Tab. 43. p. 329.) interruptam videmus, ut fidem facit inscriptio hæc sequens antiqua, quam in arce Carthaginis Novæ apud Hispaniam invenit mecumque communicavit V. R. Pa Ximenes.

REGI IVBAE REGIS

IVBAE FILIO REGIS

IEMPSALIS N. REGIS GAVD.
PRONEPOTIS MASINIS AE

PRONEPOTIS NEPOTI

VIR QVIINO PATRONO
COLONI.

+ Crocodilus, utpote Niloticum animal, symbolum fuit Ægypti, unde Cle

patra duxit originem.

2. D. N. IVSTINIANVS P. P. AVG *. Caput Justiniani diadematum.

3. KARTAGO, in epigraphe. Miles stat, sinistra hastam tenens.

Caput Equi, decursorii: et in Exerg. XXI.

Nummi sequentes nec una nec altera parte inscripti sunt: quorum decem priores exhibent,

{ 4. Caput Cereris, ornatum ‡ spicis ; interdum etiam cornu bubulo ; et inauribus.

Equumstantem, cum cervice erecto. Ad pedem tria puncta, forma triangulari posita.

5. AL. Equum stantem, cum annulo.

6. AL. Equum stantem, cervice reflexo.

7. AL. Equum stantem, cervice reflexo cum Lunula ¶.
8. AL. Equum currentem.

9. AL.

* Nummus hic describitur a Mediobarba de Imp. Rom. Numism, p. 564. edit. Milan. 1683.

+ Belisarius forsan, qui, devicto Gillimere, Carthaginem imperio Romano restituit. Numerus xxx, et Num. XIV. in priori nummo, annos Regni Justiniani designant, vix. A. D. 547. 540. Vid. Mediobaru. ut supra.

Ceres enim oλvsaxus dicitur; unde Horatius Carm. Secul.

spicea donat

Cererem corona.

Quæque etiam Dea frugifera est, ideoque sæpius cernitur in nummis Africæ, Siciliæ, Ægypti, aliarumque regionum, quæ olim, propter tritici et frumenti bertatem, celeberrimæ fuerunt.

Ceres etiam, quæ eadem cum Iside est, bovinis cornibus pingitur Ita enim Herodotus, Eut. $41. Το γαρ της Ίσιος αγαλμα τον γυναική του, ΒΟΥΚΕΡΟΝ 19. καταπες Έλληνες την Ιουν γράφουσι. Vid. Obs. supra, P. 173.

Equus, utpote animal potens et bellicosum, a Lybibus forsan imprimis domitum, insigne fuit Mauritaniæ, Numidiæ, et Carthaginiensium regionis. Numidæ enim ab antiquissimis temporibus, ob equitationem et in equis educandis solertiam, palmam cæteris gentibus præripuerunt. Puncta forte pondus vel valorem indicant; ut annulus in sequenti. Vel si nummus in una aut altera Carthaginiensium colonia, apud Siciliam, i. e. Trinacriam, cusus fuit, per puncta totidem istius insulæ promontoria denotari possint.

Lunula sive crescens symbolum fuit Isidis, i. e. Cereris, Deæ frugiferæ, Vid. Not, & Obs, ut supra.

1

9. AL. Equum stantem cum Palma *.

10. AL. Equum desultorium, cervice reflexo, pedem dextrum elevantem.

11. AL. Equum, cervice reflexo, pedem dextrum elevan

tem.

12. AL. Caput Equi †.

13. AL. Caput Equi, cum unciæ nota.

14. Caput diadematum, promissa barba.

Equus currens, cum unciæ nota. Cum vid. apud Collect. Com. Pembroch.

15. Caput diadematum, promissa barba, cincinnis in orbem tortis seu calamistratis.

Equus currens, cum Palmæ ramulo ||

16. Idem: quod Jubæ majoris, ob vultus similitudinem, esse videtur.

* Africa, (præcipue interiores ejus partes), æque dactylis abundat, ac Æ gyptus, Idume, Babylon, &c. ideoque Palmam pro insigni suo sive symbolo æquo jure vendicare possit. Vid. Obs. vol i. p. 137. 174.

+ Hoc symbolum referre possumus ad caput equi inventum in jactis Carthaginis fundamentis.-In primis fundamentis caput bubulum inventum est ; quod auspicium quidem fructuosæ terræ, sed laboriosæ, perpetuoque servæ urbis fuit, propter quod in alium locum urbs transiata. Ibi quoque equi caput repertum, bellicosum potentemque populum futurum significans, urbi auspicatam sedem dedit. Just. 1. xviii. 5. Sic etiam Virgilius Æn. i. 445.

Lucus in urbe fuit media, lætissimus umbra;
Quo primum jactati undis et turbine Pœni
Etfodere loco signum, quod regia Juno
Monstrarat, caput acris equi: sic nam fore bello
Egregiam et facilem victu per secula gentem.

Nummus hic forsan respicit duos fratres aut cognatos, vel patrem et filium, qui in imperio fuerant socii, ut sæpius contingebat apud Numidas, Komanos, aliasque gentes.

Palmæ ramulus vel victoriam quandam ab inimico portatam, vel Jubam minorem (modo nummus hic Juba senioris est) designare potest; Artemidorus quippe auctor est (Oneir, 1. i. c. lxxix ) Principum liberos per ramos Palmarum designari Unde certe haud male collegisse videtur Tristanus, signatos in quodam Constantii nummo tres Palmæ ramos denotare tres magni Constantini filios. Spanh. De Usu, &c. Numisın. Diss. vi. p. 336.

Per stellam, virtus forsan solis in frugibus producendis viribusque prolificis et bellicosis equis addendis denotetur. Quidni etiam Hesperus esse possit? Ut enim hæc pastoris stella est, Numidis certe, utpote vitam pastoralem agentibus, semper grata esset et veneranda. Stella, in quodam Battiadorum nummo, Apollinem denotabat in eo tractu Sacerdotem, secundum Begerum (Thes Brand vol i. p. 518.) vel regem e Ludis equestribus victorem rever tentem, stella seu sole duce, secundum Spanhemium, Diss. vi. p. 300.