after it is born, and is come into the World, brings it to Stature, Beauty and Strength, from being weak and little? Who but the great Artist I mention'd before, GOD, who by his creating Power fram'd every Species in its Contexture and Beauty. GOD is Immortality, and Life, and Incorruptibility. Man is the immediate Workmanship of GOD; but every Work of an immortal Being must be Immortal. And GOD Himfelf formed Man, but commanded the Air, and Earth, and Seas, to bring forth Creeping Things, and Birds flying upon the Earth in the Firmament of Heaven, and let the Earth bring forth every living Soul according to its Kind, four-footed Creatures and Creeping Things, and Beafts of the Earth, according to their Kind. But of Man, He faid not, let it bring forth, but let us make Man in our own Image, according to our own Likeness And GOD took of the Duft of the Earth, and formed him.

Baroc.

.

ΑΡΡΕΝ D IX.

Baroc. MS. 26ο

ΙΩΣΗΠΠΟΣ ἐκ το Λόγο το π γεγραμμές και ΠΛΑΤΩΝΟΣ, π ε τὸ παντὸς αὐτίας εὶ δε, ἐν ᾧ συνέχον ψυχαὶ δικαίων τε καὶ ἀδίκων.

K.

προς

ΑΓ. μ ὁ πεὶ δαιμόνων τόπο Α ἐν ᾧ συνέχον, ψυχαὶ δικαίων τε καὶ ἀδίκων, ἀναγκαῖον εἶπεν.

Ο άδης τόπΘ. όξιν ἐν τῇ κλίση σκαλασκας Θ, χωρίον (2) ὑπόΓειον, ἐν ᾧ φῶς κόσμε ἐκ ἐπιλάμπα φωτὸς τοίνων ἐν τέτῳ τῳ (b) χωρίῳ μὴ καζαλάμπον G, ἀνάγκη σκότ διεκῶς τυγχάνειν. Τότο τὸ χωρίον (C) ὡς φρερίον ἀπενεμήθη ψυχαῖς ἐφ ̓ ᾧ καλεσάθης αγγελοι φοροι, πρὸς τὰς ἑκάσων πράξεις διανέμοντες (α) της 7 τρίπων προσκαίρος κολάσεις.

Ἐν τέτῳ ἢ τῷ χωρίῳ τόπΘ αφώρισαι τῆς λύμνης πυρὸς ἀσβέσε ̓ ἐν ᾧ μ' ἐδέπω τινὰ (e) καλεῤῥίφθαι ὑπελίφαμμ Ἐσκλάπη ἢ εἰς προορισμώνω ἡμέραν ὑπὸ Θεῖ, ἐν ᾗ δικαίας κείσεως Σπόφασις μία πᾶσιν ἀξίως (f) merίωέχθη καὶ οἱ μ' ἄδικοι, καὶ Θεῷ ἀπειθήσαντες τά τε μάταια έργα

(a) γρ. ὑπόνι. (b) γρ. τὸ χωρίον. (ε) γρ. ὃ ὡ;. (d) γρ. τάς τε. (ε) γρ. κατα ερε βθαι. (Ε) προσενεχθείη. Hoefch.

χειρών

χειρῶν ἀνθρώπων κατεσκευασμλύα είδωλα ως Θεὸν τιμή-
σαντες ταύτης ἡ ἀϊδία κολάσεως (g) αἴτιοι μιασμάτων
αλυόμθυοι, προσκειθῶσιν, οἱ ἢ δίκαιοι ἢ ἀφθάρτε καὶ ἀνε
κλέπης βασιλείας τύχωσιν, οἱ ἐν τῷ Αδη να με σιωέρ-
χον), ἀλλ' ἐ πω αὐτῷ τόπῳ, (h) ᾧ καὶ οἱ ἄδικοι.
&

Μία γ εἰς τότο τὸ χωρίον κάθοδο, ο (1) τῇ πύλη έφε τῶτα ἀρχάγγελον ἅμα σφαλιᾷ πεπιςεύκαραν ἣν σω διελθόντες οἱ καταγόμενοι ὑπό 7 ἐπὶ τὰς ψυχὰς τε τα Γραθώων αγγέλων, ο μιᾷ ὁδῷ πορεύον 3' ἀλλ' οἱ με δια καιοι (κ) εις δεξιά φωτα τα δέμθμοι, καὶ ὑπὸ ἢ ἐφεσώτων (1) και τόπον αγγέλων ὑμνέμθμοι, ἄγον εἰς χωρίον φω τεινόν. Ἐν ᾧ οἱ ἀπ ̓ ἀρχῆς δίκαιοι πολιτεύον, ἐχ ὑπ ̓ ἀνάγκης κραζόμενοι, αλλά ε τ ὁρωμθύων [ἀγαθῶν ] θέας ἀεὶ απολαύοντες, καὶ τῇ 7 ἑκάςοτε καινῶν (m) όρωμώύων προσδοκίᾳ ἡδόμενοι, κακεῖνα τέτων (n) βελτίονα ἡδέμθμοι οἷς ὁ τόπΘ ἐ καματηφόρο γυέθ, ο καύσων ὁ (0) κρύο, να τρίβολθ ἐν αὐτῷ ἀλλ ̓ ἡ τ πατέρων δικαίων τε δριμύη ὄψις πάντοτε (p) μειδεῷ, ἀναμνόντων - με τόσο το χωρίον ἀνάπαυσιν, κ αἰωνίαν (9) βιολί ἐν ἐρανῷ (r) τότον ἢ ονόμαζε (5) κικλήσκομῳ κόλπον ̓Αβραάμ.

Οἱ ἢ ἄδικοι [εις] αρισεραὶ ἕλκον 3 ὑπὸ ἀγγέλων κολαςῶν, ἐκέτι εκεσίως πορευόμενοι, ἀλλὰ μὲ βίας ὡς δέσμιοι ἑλκο μόνοι· οἷς οἱ ἐφεςῶτες ἄγγελοι (t) ἐπιτελένιες διαπέμπον (u) ἐπονειδίζοντες, καὶ φοβερῷ ὄμμαζι επαπειλῆνες, εἰς τὰ καλώτερα ὠθέντες (3) ὃς ἀγορίες ἕλκεσιν οἱ ἐφεσῶτες ἕως πλησίον δ' γεέννης. Οἱ (γ) ἐγγίονες ὄντες το με βρασμό ἀδιαλείπτως (2) ἐπακέεσι, καὶ τὸ ἢ θέρμης ἀτμό ἐκ (2) ἀμυρᾶσιν αὐτῆς ἢ ἐγγίον όψεως φοβεραν και περβαλλόντως (1) ξάνθων θέαν τὸ πυρὸς ὁρῶντες, (C) και ταπεπλή[ασι τῇ προσδοκία – μελλέσης κρίσεως, ἤδη διά με κολαζόμθμοι ἀλλὰ καὶ ὅ ) * ? πατέρων χορόν και του δικαίος ὁρῶσι, καὶ ἐπ' αὐτῷ (ε) τέτω κολαζόμενοι χάθ ν βαθὺ καὶ μέρα αναμέσον ἐςήeικ), ὥςε μὴ δίκαιον συμπαθήσαντα προσδέξας, μήτε ἄδικον τολμήσαντα διέλ θεν.

(g) ὡς αἴτιος. edit. Hoefch. (h) γρ. ὡς καὶ οι δίκαιοι. (1) γρ. τῆς πύλης. (k) γρ. ἐκ. (1) γρ. κατόπον, Legendum cenfet Lanyb. κατόπεν. (m) Hoefch. non agnofcit. (n) βελτίω, Hoefch. N. B. Hocfc. non

agnofcit. (ο) γρ. κροίσση. (p) γρ. μηδια. (9) αναβίωσιν, Hoefch. (α) τούτῳ δὲ ὄνομα, Hoefch. (s) γρ. κλίζομεν. (1) Deeft, Hoech, (α) ὀνειδίζοντες, Hoefch. (x) ἃς ἀγομένας. (γ) ἔγγιον, Hoefch. (z) ύπακούουσι, Hoefch. (a) καὶ ἀμοιροῦσιν, Hoefch. (b) Hoefch. non haler. (ε) καταπεπήγασι, Hoefch. (d) γρ. τὸν τούτων δικαίων· τὸν τῶν ἀγγε· λων, legendum conjicit Lawyb. (ε) τούτο MS.

.

Οὗτε ὁ πεὶ ὧδε λόγΘ' ἐν ᾧ ψυχαὶ πάντων κατέ χον, έχει καιρό, ὃν ὁ Θεὸς ὥρισεν· ἀνάςασιν τότε πάν των ποιησόμωθ, ο ψυχὰς με ενσωμαίι, ἀλλ ̓ αὐτὰ τὰ σώματα ἀνικῶν· ο λελυμμα ὁρῶντες ἀπις είτε ἑλληνες, (6) μάθετε μὴ ἀπιςεν. Τα 5 ψυχω (g) κενηλίκ ἀθάναλον ὑπὸ Θεῖ γεγονέναι τις ώσαντες, και * το Πλάτω νΘ λόγον, χρόνῳ· μὴ ἀπιςήση]ε, (h) [ὡς] καὶ τὸ σῶμα (1) ἐκ 7 αυτό σοιχείων σιώύθετον ακόμινον διατὸς ὁ Θεὸς ἀναβιώσας, αθάνατον ποιῶν· ἐ τὸ μὲ διατὸς, τὸ ἢ ἀδωία το, ρηθήσε), καὶ ταὶ Θεό.

४

Ἡμᾶς ἐν καὶ σῶμα (15) ἀνίςαπς πεπιςεκαμψ' εἰ φθείρε), ἀλλ' ἐκ (1) Σπόλλυ). Τότε γδ τὰ λείψανα (m γῆ υποδεξαμθύη τηρεί και δίκως απόρα (1) πιανομών, κ) της γῆς λιπαρωτέρῳ συμπλεκομλύα (ο) ανθήσει καὶ τὸ μ' απαρν κόκκΘ γυμνὸς σπείρες, (p) κελεύσματι (9) ἢ τὸ δημιερ γήσαν Ο Θεῖ θάλλων, ἀμφιεσμλύΘ, καὶ ἔνδοξος ἐγείρε πρότερον, εἰ μὴ Σπιθανῶν λυθῇ καὶ γῆ συμπηγῆ, ὥσε ἀνάςασιν το σώμα]Θ ο μάτων πεπιςάκαμλν.

४

Αλλ' εἰ καὶ λύεθ πρὸς καιρὸν διὰ ἢ ἀπ' ἀρχής γενομλύτως panol, ὡς εἰς χωνετήριον, εἰς γνῶ καθίςα), πάλιν αναπλαθησόμενον· κ τοιῖτον (τ) φθειρόμενον, ἀλλὰ καθαρὸν και μηκέτι φθειρόμρον [καὶ] (5) ὡς ἑκάσῳ σώματι ἡ ἰδίᾳ ψυχὴ Σποδοθήσε), (ε) τότο επενδυσαμών ἐκ ἀνιαθήσει. ̓Αλλὰ (1) συγχαρήσε) καθαρὰ καθαρῷ πραμένασα (x) ἐν (γ) κόσμῳ νω δικαίως συνοδεύσασα, καὶ μὴ (2) ἐπίβολον ἐν πᾶσιν ἔχεσα, με πάσης αγαλλιάσεως υπολήψε). Οἱ ἄδικοι ἐκ αλλοιωθέντα τὰ σώματα, ἐδὲ πάθος ἢ νόσο μελαςάντα, ἐδὲ ἐνδοξαθέντα απολήψον)· ἀλλὰ ἐν οἷς νοσήμασιν (a) ἐτελώτων, καὶ ὁποῖοι ἐν ἀπισίᾳ γενύω θα τοῦτοι πιςῶς κειθήσον).

Πάντες (1) ο δίκαιοί τε καὶ ἄδικοι ἐνώπιον το Θεό Λόγκ ἀχθήσον)· τέτῳ γδ ὁ πατὴρ ὃ κείσιν πᾶ δέδωκε· καὶ αὐ

(Ε) μάθεται. (g) Ita uterque Cod. & MS. & impref. Mendof. Tamen legendum ἀγέννητον· Plato enim in Phædro, unde hoc defumptum, animam docet αὐτοκίνητον effe, & perinde concludit, εξανάγκης ἀγέννητόν τε καὶ ἀθάνατον ἡ ψυχὴ ἂν εἴη. Atque ideo forfan pro χρόνῳ hic legendum effe Φαίδρῳ. Lanyb. Vid. Juftin. ad Dignital. (h) Deeft ὡς MS. deeft Hoefch. (i) De quibus in priore parte libri dixerat, πυρὸς, καὶ γῆς καὶ ὕδατος. (k) γρ. ἀνίσασθε, (1) ἀπόλλυτε. (m) ὑποδεχομένη ἡγῆ, Ηeefch. (n) γενόμενα, καὶ. · συμπλεκόμενα, Hoefch. (ο) ανθεῖ, Hoefch. (p) Ita MS. κελεύσιμόν τι MS. quo ufque Hoefeh. (q) Deeft MS. (1) avigáμevov, Hoefch. (s) [MS. deeft] deeft Hoefch. deeft MS. (t) καὶ τοῦτο, Hoefch. (u) συγχαρίσεται. (κ) ὡς MS. (γ) τῷ MS. & Hoefch. (z) Vid. Philemon. quod deterius infidiatur, &c. (a) γρ. ἐτελεύτον. (b) γὰρ, Hoefch.

.....

τὸς

ον

τις βολου πατρὸς ἐπιτελῶν, καλὴς Δραγίνε), ὃν (c) Χει τον προσαγορεύομαι· ἐδὲ γδ Μίνως και ΡαδαμάνθΘ- καλαι οἱ καθ ̓ ὑμᾶς (α) ἔλλίωες, ἀλλ ̓ ἂν ὁ Θεὸς καὶ παλὴρ ἐδόξα δεν πεὶ (ε) ἐν ἑτέροις λεπίομερέςερον διεληλύθαμ προς του ἐπιζητέντας * αλήθειαν. (f) ε ' πατρὸς εἰς πάντας δικαιοκρισίαν ποιέμθνΘ, ἑκάσῳ καὶ τὰ ἔργα πα ρεσκεύασεν τὸ δίκαιον· ὅ κρίση προςάντες (8) οἱ πάντες αν θρωποί τε, καὶ ἄγγελοι, καὶ δαίμονες, μίαν Σποφθέγξον 3 φωνίω, Στω λέγοντες, ΔΙΚΑΙΑ ΣΟΥ Ἡ ΚΡΙΣΙΣ. Ἧς φωνῆς τὸ ἀνταπόδομα ἐπ ̓ ἀμφοτέροις επάγε τὸ δίκαιον· τοῖς μὲ ευπράξασι (1) δικαίως * αΐδιον Σπόλαυσιν βραχόντα, τοῖς ἢ 7 φαύλων ἐραςαῖς ἢ αἰώνιον κόλασιν (1) Σπονείμαν τΘ. Καὶ τέτοις μὲ τὸ πῦρ ἄσβεσον διαμὺς καὶ ἀτελεύτη τον, σκώληξ δέ τις ἔμπυρΘ, μὴ τελετων, μηδὲ σῶμα διαφθείρων, (κ) επαύςῳ δ ̓ ὀδωῇ ἐκ σώματΘ εκβράπων παραμένει. Τότες ἐχ ὕπνΘ (1) ἀναπαύσε, ἐ νυξ παρη γορήσει, ο θάνατΘ ε κολάσεως Σπολύσε, ο πράκλησις συζηλυῶν μεσιλευσάντων ὀνήσι: ε γδ ἔτι δίκαιοι ὑπ' αὐτης ὁρῶν, ἐδὲ μνήμης γίνονἢ ἄξιοι.

(1) Μόνοι ἢ οἱ δίκαιοι δικαίων μεμνήσον) ἔργων, δι ὧν ἐπὶ νὰ ἐράνιον βασιλείαν κατιώτη. Ἐν ᾧ ἐχ ὕπνΘ, 8 λύπη, ο φθορά, ο φροντὶς, ἐδὲ νύξ, ἐδὲ ἡμέρα χρόνῳ μετρομούη ἐχ ἥλιο ἀνάγκῃ κύκλον έρανο (n) δεόμῳ ἐλαυνόμσ· [ἐκ ἄγ[ελοι] ὡρῶν μέτρα ἢ κέντρα προς συγνώσον ἀνθρώπων βίον διαμετρο μήνα (ο) οροθετόντες σελήνη (p) φθίνεσα ἢ αύξεσα, ἢ τροπας καιρῶν (1) απά Γεσα, εχ (r) Γεαίνεσα γω, ἐδὲ ἥλιΘ ἐπικαίων· ἐκ ἀρκ τρεφομών, ἐκ ωείων (5) γενώ μμΘ, ἐκ ἄτρων πλάνη ενα ε μα· ἐ δύσβατα γῇ ἐδὲ δυσαρει ο δείας αὐλὴ, ἐδὲ δεινὸν θαλάωης φρύαγμα (τ) κωλύον επιβάντα σα τῶν εὔβατG ἢ καὶ αὕτη τοῖς δικαίοις χρήσε), ἔτε το υγρό περιμύη, ἐδὲ τὸ σεός, διὰ τὸ (u) κκρὸν (x) ἰχνε παζομθύη ἐκ ἐρανὸς ἀοίκης ἀνθρώποις, ἐδὲ τέτε ὁδὸς αναβάσεως ἀνδρεΘ· ἐ γῆ ἀνέργας Θ, ἐδὲ ἀνθρώποις ἐπίπονΘ, (γ) αυτομάτη ἢ φύσσα καρπὸς πρὸς ευκοσμίαν (2) η προσάξε ὁ δεσπόζων.

(c) Photius hac refpexit in Biblioth. κλήσιν Χρισού. (d) γρ. ἑλλήναις. (c) Priore fcil. hujus Operis parte, feu λυγιδίω. (f) οὕτως MS. (g) Deeft Hoefch. (h) δικαςοῦ, Lanyb. (i) γρ. ἀπονήμαντος. (k) ἀπαύ φως ὀδύνη MS. (1) ἀναπαύση. (m) Scalig. in Memb. Salmaf. de Climaâter. (n) δρόμον MS. [defunt Hoefch.] (ο) ωροθετοῦντος, Ho efch. (p) γρ. Φθίνουσα. (9) απάγουσα MS. (*) γρ. ὑγρένουσα. (s) ἴσ. θηρώμενος, νει γυνομανής, Lanyb. (1) γρ. κωκύον. (u) Forte διὰ τὸ ἀπὸ κουφούτη καὶ ἰχνοῦ, defunt Hoefch. (*) ἴσ. ἴχνους, Lanyb. (γ) γρ. αὐτόματι. (2) Defunt Hoefch.