Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla 175 Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni, 180 In medio rubri maris unda, & odoriferum ver, 185 Littora longa Arabum, & fudantes balfama fylvæ, Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 190 Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi 195 Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? 200 Nec te Lethao fas quafiviffe fub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, 205 210 En En etiam tibi virginei fervantur honores, Jan. 23. 1646. 215 Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academic Bibliothecarium. De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1. Gemelle cultu fimplici gaudens liber, Fronde licet geminâ, Munditiéque nitens non operofà, Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ ; Dum vagus Aufonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lufit Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Vicinis, & humum vix tetigit pede; Antistrophe. Quis te parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo? Cum tu miffus ab urbe, Docto jugiter obfecrante amico, Illuftre tendebas iter Thamefis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyafufque facer Orbi notus per immenfos Temporum lapfus redeunte coelo, ΤΟ 15 20 25 Mollique Mollique luxu degener otium) Jam penè totis finibus Angligenûm ; Immundafque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetrâ, Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo. Antiftrophe. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel ofcitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat fpecus, Seu qua te latebra, forfan unde vili In Jovis aulam remige pennâ ; 30 35 40 45 Strophe |