buted, except to that of wishing to obviate on this, as on every other occasion, even the suspicion of patronising an extreme? See note 1. Page 74, note (19). "Quod si has tantas vires habet hu"mana natura, ut per sese possit diligere Deum super ❝omnia, ut confidenter affirmant Scholastici, quid erit "peccatum originis? Quorsum autem opus erit gratia "Christi, si nos possumus fieri justi propria justitia ?” Apologia Confess. art. de Peccato Originali. "Hæ 66 persuasiones regnabant et alebant fiduciam humana❝rum virium, et opprimebant cognitionem gratiæ Chris"ti." Ibid. NOTES ON SERMON IV. Page 76, note (1). HIC adversarii opponunt exemplum Cornelii Cornelius, inquiunt, teste Luca, vir bonus, justus, timens Deum, faciens eleemosynas multas populo, et deprecans Deum semper, ergo merebatur de congruo remissionem peccatorum.....Errant igitur sophistæ, cum dicunt, pro statuendo opere congrui Cornelium operibus naturalibus rationis et moralibus consecutum esse gratiam, et remissionem Spiritus Sancti. Nam justum et timentem Dei, &c. esse, affectus sunt non hominis Gentilis aut naturalis, sed spiritualis, qui jam fidem habet. Nisi enim crederet Deum, timeret Deum, non speraret se oratione aliquid ab eo impetraturum. Lutheri Opera, vol. v. p. 330. Page 81, note (2). The idea of the Scholastics upon the inefficacy of our natural powers to merit a supernatural reward, without divine assistance, may be seen in their various comments upon the 24th and the 29th distinctions of the second book of the "Libri Sententiarum." Lombard however himself seems to have been sufficiently explicit upon the subject: "Nunc diligenter investi 66 gari oportet, quam gratiam vel potentiam habuerit "homo ante casum; et utrum per eam potuerit stare, ❝ vel non. Sciendum est ergo, quod homini in crea"tione (sicut de angelis diximus) datum est per gra"tiam auxilium, et collata est potentia, per quam pot"erat stare, id est, non declinare ab eo, quod acceperat ; "sed non poterat proficere in tantum, ut per gratiam "creationis sine alia mereri salutem valeret. Poterat 66 "quidem per illud auxilium gratiæ creationis resistere "malo, sed non perficere bonum. Poterat quidem per "illud bene vivere quodammodo, quia poterat vivere sine peccato, sed non poterat sine alio gratiæ adjutorio, "spiritualiter vivere, quo vitam mereretur æternam." Lib. Sentent. lib. ii. distinct. 24. "Post hæc conside"randum est, utrum homo ante peccatum eguerit gra"tia operante et cooperante. Ad quod breviter dici"mus, quod non cooperante tantum, sed etiam operante "gratia indigebat: non quidem secundum omnem "operandi modum operantis gratiæ; operatur enim "liberando et præparando voluntatem hominis ad bo"num. Egebat itaque homo ea, non ut liberaret vo❝luntatem suam, quæ peccati serva non fuerat; sed ut "præpararet ad volendum efficaciter bonum, quod per "se non poterat. Non enim poterat bonum mereri sine gratia..... Ecce his verbis satis ostenditur, quod "ante peccatum homo indigebat gratia operante et "cooperante. Non enim habebat, quo pedem movere "posset, sine gratiæ operantis et cooperantis auxilio; "habuit tamen, quo poterat stare." Ibid. distinct. 29. The consideration of Original Righteousness, as a superadded gift, has already been noticed in Serm. III. note 4. Page 83, note (3). It was the universal sentiment of the Schools, that fallen man is both capable of preparing himself for the reception of grace, and of deserving it by his own virtue: "Quod homo possit se præparare ad gratiam sine 66 novo dono habituali, sibi divinitus infuso, omnes con ii. distinct. 28. quæst. 3. 66 "cedunt." Durandus a Sanct. Porc. In Sentent. lib. "Hoc supposito, dicendum est, quod ad merendum solum de congruo non est "necessarium ponere in nobis gratiam vel caritatem "habitualem, quod patet, quia, secundum omnes, pec"cator carens gratia pœnitendo meretur de congruo gra"tiam justificantem.” Id. lib. i. dist. 16. quæst. 2. In what sense the Scholastical grace, or charity, was deemed requisite to render merit complete, or convert that, which before was "meritum de congruo," into "meritum de condigno," the writings of Luther abundantly shew: "Principium fidei illorum capitale est hujusmodi, Hominem posse ex naturalibus viribus, fa"ciendo quod in se est, implere omnia mandata Dei. 66 "Ex quo capite, quæ membra pendeant, vide. Pri"mum, quod gratia Dei hominibus non est necessaria 66 ex parte facientis, neque ex parte faciendorum, (quod ❝etiam rotundis verbis impudenter habent eorum li"bri,) sed ex parte exactoris Dei, ut qui mandata sua "impleri non est contentus, nisi in gratia impleantur. "Ex quo ulterius sequitur cœlum esse clausum, et in"fernum paratum homini summa iniquitate Dei, nem 66 pe non propter peccata hominis, neque propter non "impleta mandata Dei, sed propter tyrannicam et ar"bitrariam exactionem Dei. . . . . "Breviter, quicquid Christus est, et in Christo nobis "donatum est, superfluum et non necessarium est, si "nos et naturalia nostra spectes, sed necessarium so❝lum, si Dei exactionem spectes. . . ❝ nostra. 66 .... "Christum plane non necessarium facitis, et ex parte Ideo aperte negatis ipsum esse Jesum, id "est, Salvatorem hominum. Asseritis autem, potius Satisfactorem exactionis iniqui Dei. Nec liberavit nos a peccatis, quæ nulla sunt, si liberum arbitrium velit "facere, quod est in se, sed ab exactione ultra peccata · "et mandata in homines sæviente. Ecce corpus sa 66 |