"traxerit. Cujus tanta est amplitudo, ut animi statim desperabundi concidunt. Ideo Solomon etiam mo"nuit, Qui scrutatur majestatem, opprimitur ab ea.' "..... His disputationibus animi paulatim assuefiunt "ad prophanas quæstiones, ut cum Deo tanquam cum "lutifigulo rixentur, unde necessario sequitur ruina. "Quare abstinendum est a talibus cogitationibus." Vol. v. p. 76. "De Deo, quatenus non est revelatus, nulla "est fides, nulla scientia, et cognitio nulla. Atque ibi "tenendum est, quod dicitur, quæ supra nos nihil ad "nos. Ejusmodi enim cogitationes, quæ, supra, aut "extra revelationem Dei, sublimius aliquid rimantur, prorsus Diabolicæ sunt, quibus nihil amplius pro"ficiscitur, quam ut nos ipsos in exitium præcipitemus, "quia objiciunt objectum impervestigabile, videlicet "Deum non revelatum. . . . . Detestari itaque et fugere "sceleratas istas voces debebamus, quas jactant Epi"curei, si necesse est, hoc fieri, fiat." Vol. vi. p. 354. "Satis ostendimus tales cogitationes non secus ut Dia"bolum fugiendas, ac prorsus aliam discendi viam, ac ❝de voluntate Dei cogitandi insistendam esse, scilicet, "Deum in majestate et prædestinatione missum faciendum Nam hæc prorsus comprehendi non possunt, neque potest de tantis rebus cogitatio sine scandalo "abire. Hoc est, vel desperationem ad tales cogitationes, " vel impietatem dissolutissimam sequi oportet. Qui "vero veram ad Dei et ejus voluntatis cognitionem viam "insistere cogitat, ei sic ambulandum est, ut scandalum 66 cavere, et pietatis incrementa consequi possit." Postilla Domestica, p. 57.

❝ esse.

66

The object of Luther, in these and other similar passages, was to debar all enquiry into a divine will antecedent to Christianity, and to make the predestination of the person consequent to the conduct of the Christian; an object, which Calvin despised, and an order, which he reversed. "In his persevera, tanquam murus

« aheneus, nihil aliud inculcari tibi sinens, quam quo modo "se ipse ostendit et manifestat per verbum Christi.” Vol. v. p. 197. "Ac initio quidem voluit Deus occur"rere huic curiositati; sic enim suam voluntatem et "consilium proposuit; Ego tibi præscientiam et præ• destinationem egregie manifestabo, sed non ista via ra'tionis et sapicntiæ carnalis, sicut tu imaginaris; sic faciam; ex Deo non revelato fiam revelatus, et tamen idem Deus manebo.'. .... Tu habes Evangelium, "es baptizatus, habes absolutionem, es Christianus, et "tamen dubitas? ..... Deus dicit tibi, 'En habes fili❝ um meum, hunc audias et acceptes. Id si facis, jam "certus es de fide et salute tua.'. . . . . Omittendæ sunt "disputationes, et dicendum, Ego sum Christianus.' 66 ..... Dedit tibi firmissima argumenta certitudinis et ❝ veritatis suæ. Dedit Filium in carnem et mortem, "instituit sacramenta, ut scias eum non velle fallacem esse, sed veracem .... Atque ita de prædestinatione "tua certus eris, remotis omnibus curiosis et periculosis "quæstionibus de Dei arcanis consiliis." Vol. vi. p. 355.

To the operation or effect of the predestinating principle in the mind of God, which produces the election, not of individuals from a personal partiality, but of a church at large, upon motives the most merciful, and by rules the most just, the writings of Melancthon frequently allude. "De effectu electionis teneamus hanc "consolationem, Deum, volentem non perire totum ge"nus humanum, semper propter Filium per misericor"diam vocare, trahere et colligere Ecclesiam, et recipere "assentientes, atque ita velle semper aliquam esse Eccle"siam, quam adjuvat et salvat." Loci Theologici de Prædest. "E contra vero ingens et immensa bonitas "Dei est, quod, quanquam multi sunt prophani, tamen "se patefecit certis testimoniis, et revelavit arcanum de"cretum suum de remissione peccatorum, et colligit "sibi ex tam corrupta massa humani generis Ecclesiam

" æternam.” Disput. Oper. Lutheri, vol. ii. p. 505. "Magna autem consolatio primum hæc est, quod certo "scimus ex verbo Dei, Deum immensa misericordia propter Filium semper colligere Ecclesiam in genere hu"mano, et quidem voce Evangelii..... Sed dices, hæc "consolatio eo prodest, quod scio aliis servari Ecclesiam, "fortassis autem mihi id nihil prodest, et quomodo sciam "qui sunt electi? Respondeo. Tibi quoque hæc gene"ralis consolatio prodest, quia credere debes, tibi quo66 que servari Ecclesiam, et mandatum Dei æternum et "immotum est, ut tu quoqne audias filium, agas pœni"tentiam, et credas te recipi a Deo propter mediatorem. "Talis cum es, discedens ex hac vita, certum est, te in "numero electorum esse, sicut scriptum est, Quos justificat, eosdem et glorificat." Opera Melancth. vol. iv. p. 161. And that a principal part at least of Melancthon's doctrine of predestination (precisely the same as Luther's) was pretty correctly understood at an early period, appears from an account, which Bucer gave of it, (not a too favourable judge,) in the year 1536, who represented this as its leading feature. "Repellenda est "quæstio, Sumusne prædestinati?" "Nam ut dictum, 66 qui de hoc dubitat, nec vocatum se, nec justificatum, "esse. credere poterit, hoc est, nequit esse Christianus. "Præsumendum igitur, ut nos omnes a Deo esse præ"scitos, præfinitos, separatos a reliquis, et selectos in "hoc, ut in æternum servemur, hocque propositum Dei "mutari non posse; et inde omnis nostra cogitatio cu66 raque in hoc intendenda, ut prædestinationi huic Dei, "et vocationi respondeamus, ut ad vitam æternam nos pro viribus, quas unquam Dominus suppeditavit, co❝ operemur..... Certe quos vocat Deus, si sequantur “modo vocantem, prædestinavit eos, atque præscivit ; “justificabit quoque et glorificabit." Enarr. Epist, ad Rom. p. 359. ed. 1536.

Page 156, note (14).·

The Lutherans maintained, that all children were regenerated in Baptism, (not through the virtue of the Sacrament, but by the promise of God,) and received into the number of the elect. "Vere in Ecclesia recipit "infantes, et lætemur in cœtu vocatorum electos esse." Melancth. Opera, vol. i. p. 320. "Spiritus Sanctus per

Baptismum eis datur, qui efficit in eis novos motus, "novas inclinationes ad Deum, pro ipsorum modo, nec "id temere affirmatur. . . . . Cum ergo certum sit, hos "infantes esse partem Ecclesiæ, et placere Deo, certum

hoc est, Deum in eis efficacem esse." Loci Theolog. de Baptismo. "Ita et nos Christiani per Baptismum su"mus regenerati, et filii Dei effecti." Opera Lutheri, vol. vii. p. 102. "Quicquid hic factum est, id omne propter nos factum est, qui in illum credimus, et in "nomen ejus baptizati, et ad salutem destinati, atque "electi sumus.". Ibid. p. 355. "Sum factus salvus, "sum filius Dei, et hæres Dei, quia sum baptizatus.' Vol. vi. p. 553. "Baptismus infantium defensus et or"natus est multorum scriptis apud nos. . . . . Sentimus "eos in Baptismo fieri filios Dei, accipere Spiritum "Sanctum, et manere in gratia Dei, tamdiu quoad non "effundunt eum peccatis actualibus, ea ætate, quæ jam "dicitur rationis compos." Melanct. Opera, vol. iv. p. 664. "Volo pios firmos et infirmos accedere ad Bap"tismum infantium in suis Ecclesiis, quia in eo "cœtu sunt adhuc aliqui electi et sancti, ut pueri; et "aliqui adulti recte sentientes, sed infirmi, qui tamen "sunt membra Christi." Melanct. Epist. in Opusc. Calvini.

...

But while they asserted the fact, they denied, that any efficacy is attributable to the Sacrament itself. "Sophistae quoque nugantur, cum disputant, Quomodo "Baptismus justificet. Nam Thomas et Bonaventura "sentiunt, quandam virtutem efficiendi a Deo aquæ in

"ditam, cum baptizatur infans, ut ita aqua Baptismi "sua virtute creet justificationem. Contra nos dicimus, "Aquam esse aquam." Opera Lutheri, vol. vi. p. 52. "Papista somniant etiam parvulis infundi gratiam vir"tute Sacramenti. Hoc est falsissimum, quia virtute "promissionis salvantur, et accipiunt Spiritum Sanctum, quia dixit Christus, Sinite parvulos ad me venire. 'Talium enim est regnum cœlorum." Ib. p. 646.

Page 157, note (15).

"Alii fingunt Deum sedere in cœlo, et scribere fa"tales leges, quasi in tabulis Parcarum, secundum quas "velit distribuere virtutes et vitia, sicut Stoici de fato “suo sentiebant, et cogitant fatali motu impelli Pari"dem, et similes. Sed nos, abjectis his deliramentis "humanæ caliginis, referamus oculos et mentem ad "testimonia de Deo proposita. Sciamus Deum esse 66 agentem vere liberum, et tantum velle bona, nec velle 66 peccata.. ..... Removeamus igitur a Paulo Stoicas "disputationes, quæ fidem et invocationem evertunt. "Quomodo enim potest Saul credere aut invocare, cum "dubitat promissionem ad se pertinere, aut cum obrepit ❝illa tabula Parcarum?" Loci Theolog. de Prædest. "Deus non est crudelis et immitis tyrannus, non odit, "non abjicit homines, sed amat; sicut nos solemus "amare ex nobis natos, non propter lucrum aut me"rita, sed quia odisse ex nobis natos non possumus. Lutheri Opera, vol. iv. p. 322.

I have remarked, (Serm. II. note 21.) that the doctrine of necessity, maintained in the first edition of the Loci Theologici, was expunged from it by Melancthon in the year 1535, and that of contingency substituted for it; but the amended work of that year, when the remark was made, I had not seen. I have since, however, met with it in a volume of his writings printed at Basil in 1541. It avows the tenet of contingency in the most unequivocal terms: "Exercuit Ecclesiam