Դ

6

Այլ է մեր անդ յիշատակ քան ըզդիպաց պատմական Եւ քան զերկայն ըզդասակն ուրուականաց քաջածին Որք թաղծադէմք ի սըգի ակընկորեալք տըխուրք կան Ընդ ապաչուքըն քնքշանս դըքսակորղյս քաղաքին : Արձան յաղթից անվըթար քան Ռիալդոյ ° է մեր անդ, Շայլոգ, Մովրիկ, եւ Պետրիկ՛, սոք 'անաղարտ անկորուստ Յամենածախ մընայցեն ժամանակէն մեզ պաՀուստ. Անկիւնակալք կամարաց, թէ եւ անկցի բնաւ տապաստ՝ Սոքօք՝ ափունքս ամայիք՝ մեզ մարդաբնակք իցեն -տ:

Ե

ու

Քանզի Հաստուածք մըտաւորք ոչ ի կաւոյ զանգանին. ԱնմաՀականք ի բընուստ՝ ստեղծուն աճել տան ի մեզ Ըզլուսափայլ ճառագայթս եւ էութիւնս սիրային. Ու այն զոր ժըխտէ բախտ կենացս ի ցաւագին ասպարէզ Մեռելութեանն օրինօք կաշկանդելով անհամբոյր, ()ժանդակեալզօրութեամբ ազնըւականս այս ոգեաց Մերժէ ի Քնջ նախ, ու ապա լընու զտեղի ատելեաց. Արբուցանէ զսիրտ խամրեալ ծորմամբ ծաղկանցն առաջնոց Եւ նորաբոյս դալարեաւ պըճնազարդէ զունայն ծոց։

Զ

Այս մանկութեան մերոյ, այս եւ ծերութեանս ապաւէն՝ Մինչ առաջինն ի յուսոյ, միւսն յընկերաց լըքանի. Այս սըրտահար ըզգացումն ելից ծածկեաց բիւր քարտէն, Նոյն եւ զսա ՚րդեօք որ ընդ իմ իսկ աչօքս արդ լընանի։ Այլեն ինչ իրք լուսաւորք ըստուգագոյն էութեամբ Յաղթկուք երկրիս ցընորից, ի ձեւ ու ի գոյն բարեքիկ՝ Քան մըտածին մերս երկինք յոյժ առաւել գեղեցիկ, Եւ քան զանյաջ աստղակոյտքըն՝ զոր Ճարտարըն Մուսայ Դասաւորէ յամայի տիեզերաց պողոտայ :

VII

I saw or dream'd of such, but let them go,
They came like truth, and disappear 'd like dreams;
And whatsoe'er they were are now but so:

I could replace them if I would; still teems
My mind with many a form which aptly seems
Such as I sought for, and at moments found;
Let these too go for waking Reason deems 1
Such over-weening phantasies unsound,

-

And other voices speak, and other sights surround.

VIII

I've taught me other tongues and in strange eyes
Have made me not a stranger; to the mind
Which is itself, no changes bring surprise;
Nor is it harsh to make, nor hard to find

A country with ay, or without mankind;
Yet was I born where men are proud to be,
Not without cause; and should I leave behind
The inviolate island of the sage and free,
And seek me out a home by a remoter sea.

IX

Perhaps I loved it well; and should I lay
My ashes in a soil which is not mine,
My spirit shall resume it if we may
Unbodied choose a sanctuary. I twine
My hopes of being remember'd in my line
With my land's language: if too fond and far
These aspirations in their scope incline,-

If my fame should be, as my fortunes are,

Of hasty growth and blight, and dull Oblivion bar.

Է

Տեսի աչօք կամ յանուրջս. այլզի՞ կայ իմ եւ նոցա .
Երեւեցան իբր ըստոյգ, անՀետացան իրր երազ.
Էին որ զինչ եւ էին, արդ այսպիսիք են ահա.

Եւ կարեմ այլ ընդ նոսին փոխանակել Հանապազ.
Զի պատկերօք լի է գլուխ իմ
տակաւին այնպիսեօք՝
Զորոց Հարեալ մերթ ըղձիւք եւ մերթ ըզբռամբ իսկ ածի ...
Այլմոռասցուք եւ զսոսա . քանզի Բանն որ զարթչի՝
Անդէպ անճաՀ երեւին մըտացընորքն անդաճմունք.
Ա՛յլ ձայնք խօսին այժմեւ այլք յածին զինեւ երեւմունք։

Ը

Արդ ընդելեալ իմ ի լուր այլախօսիկըն լեզուաց
{)տարական չեմես յայսմ Հետէ առ աչս օտարին .
Միտք անյողդողդք ոչ ապշին ի փոփոխել պատկերաց.
Ոչ դըժուարին ինչ է գիւտ ոչ ըստեղծուած դըժուարին
Բազմամարդիկ գըտանել կամ անմարդի Հայրենիս :
Սակայն ծընեալ եմ յերկրի՝ ուր ծընանել փառք գըրի .
Եւ յիրաւունս իսկ, արդ իմ թողից լըքից ըզկղզի
Ուր անկասկած իմաստունն եւ այր ազատ յօրանան,
Եւ խընդրեցից տուն յաշխարհ Հեռի ու ի ծով բացական :

Թ

Ալգուցէ քաջ սիրելով սիրեցի ես զայն տեղիս Եւ արդ յօտար աշխարհի կայցէ թողուլ զիմ նըշխար. Սակայն նոյն վերըստին թող արասցէ: դարձ Հոգիս, ( Թէ Հոգի զերծ ի Հողոյն կարէ ընտրել իւր տաճար): Այլես ըգյոյս՝ անմոռաց կալցյ ի յուշ ազգակցաց՝ խառնեալզօդեմ ընդ բարբառ որով վարին Հայրենիք • Բայց թէ յանձուկ տարփ վարեն զիս անդրագոյնս իղձք սնոտիք, Թե զոյգ բաղդիս եւ Համաւս աճեալ փյթ՝ փոյթ եւ խամրի, Թէ յաննըշոյլ գերեցայց մոռացութեան խաւարի,

X

My name from out the temple where the dead
Are honour'd by the nations - let it be-
And light the laurels on a loftier head!

And be the Spartan's epitaph on me

Sparta hath many a worthier son than he >> . Meantime I seek no sympathies, nor need;

The thorns which I have reap 'd are of the tree

I planted: they have torn me, and I bleed:

I should have known what fruit would spring from such a seed.

XI

The spouseless Adriatic mourns her lord;
And, annual marriage now no more renew 'd,
The Bucentaur lies rotting unrestored,
Neglected garment of her widowhood!
St. Mark yet sees his lion where he stood,
Stand, but in mockery of his wither'd power,
Over the proud Place where an Emperor sued,
And monarchs gazed and envied in the hour
When Venice was a queen with an unequall'd dower.

XII

The Suabian sued, and now the Austrian reigns.
An Emperor tramples where an Emperor knelt;
Kingdoms are shrunk to provinces, and chains
Clank over sceptred cities; nations melt
From power's high pinnacle, when they have felt
The sunshine for a while, and downward go
Like lauwine loosen'd from the mountain's belt;
Oh for one hour of blind old Dandolo !

Th'octogenarian chief, Byzantium's conquering foe.

Եւ թէ զանունս իմ Հերքեն ի տաճարէն այն ի բաց Ուր պատուեն ազգք եւ ազինք ըզմեռելոց յիշատակ,... իցէ... եւ թող դափնի պսակ դիցի վեհից ճակատաց . Արձանագիր ըսպարտեան շատ լիցի յիմ՝ տապանակ. ԹԷ՝ « Սպարտայ են են որդիք արժանաւորք քան ըզսա Զեմ՝ Հետամուտ Համակիր սիրոյ այլոց ու ոչ կարօտ . իմ ձեռատունկ ծառոյ տուրք է ինձ փըշոցս այս նարօտ . ի նոցանէն խոցոտեալ ահա կաթեմ ես զարիւնս.

8

Ոչ յարկանել անդ ըզսերմն՝ էր պարտ յիշել եւ զարդիւնս :

ԺԱ

Այրիացեալն Ադրիա լալով արդ լայ զամուսին 9 .
Ոչ եւս ամաց յամս Հանդեսք իւր կատարին Հարսանեաց,
Եւ Եղնացլիկ ճըճեկեր անկեալ դընի յամային,
իբրեւ անպէտ պաճուճանք այրիութեան երեսաց:

10

Այլ դիտէ ցարդ Սուրբ Մարկոս զառիւծն ուր կայրն իսկ յա կայ, այլյառաջ նշաւակի Հարըստութեան կապտել, ռաջ. ի Հրապարակ անդր՝ ուր գայր ինքնակալ յուխտ ողոքոյ Ուր եւ արքայք պըշնուին ընդ վենետիկ ի նախանձ , Յորժամ բազմերըն դըշխոյ պըճնեալ ի պռոյգ մեծագանձ :

ԺԲ

Սուարեանն '' երբեմն աղերսէր . արդ իշխէ տէրն Արեգան Ուր ծունր ածեր ինքնակալ, արդ ինքնակալդոփէ անդ . Արքայութիւնք խոնարհեալք կացին ի մարդս աննըշան, Քաղաքանի վարչակիր շըղթայակապ ի կաշկանդ . Հալեալ ազանց ի կատարս անդ զօրութեանց վերնածայր Այն ինչ ազդեալք յարեւուն ճառագայթից փառապանծ , Ու ահա գլորին իբրեւ ձեան Հրոսակք ընդ կուշտըս լերանց : Ո՛չ, ո զմի տայը ժամ եւեթ ըզՏանտոլյ զաչացուին Զութ սընամեայ գոռ վարչի եւ Բիւզանդեայ յաղթողին :

1

12