ԺԹ

Ոչ յանհնարիցն ինչ է ինձ ըզնա խըռնելանցելովք. Շատ իսկ առիթս ընծայե աչաց՝ ուշոյ, եւ որ կանս, Եւ ոչ սակաւըս գըտցեն խոճոճս անդ միտք մենաւորք Նա եւ յոլովս իսկ գուցե քն զիմ՝ըզյոյս եւ զըղձանս : Ե՛ն են այո ի թըւոյ բարեբաստիկ րոպեից

Որք ի յառէչըս կենաց իմոց անկան չարանիւթ,

Եւ որք ի քէն, վենետիկ, առեալբերեն զիւրեանց Հիւթ . Են կիրք՝ զորս ոչ ժամանակք ջընջեն ոչ սաստ տանջանաց • Ապ' եթէ ոչ՝ իմքս Համայն լինեին ցուրտք ու անըզգաց :

Որալէս սիրեն բարձրագոյնք սոճեաց կանգնիլ ի բարձունս փարաժեռից ու ապալերկ անպատըսպար կոհակաց, Արմատ ձըգելյամուլ վայր, ուր ոչ նեցուկ առ Հողմունս Ոչ դուն Հողդէմ լեռնակոյտ եւ պըտուտան փոթորկաց. Այլեւ այնպէս աճեն բունք արհամարՀեալ ըզմրըրկօք, Մինչեւ Հասակք եւ իրանք լիցին լերանցն այն արժան՝ Յորոց ի սեաւ կամի գորշ ժորձաքարուտ ի կըռւան Հսկայաբար ջովացեալ եղեն մայրիք սիգասար: Ոչ աննըման սոցին միտք ընդարձակին ճոխաբար ։

ԻԱ

Գյ Հնար տեւել էութեան. գոյ Հնար կենաց եւ վշտաց Ձըգել արմատըս խորինս ի սիրտ ամուլ եւ ունայն. Ծանրաբեռնեալգընայ ուղտ ըզճանապարհն անկառաչ . Նա քանասար եւ անգամ՝ գայլ սատակի լըռելեայն . Մի վայրապար արասցուք զօրինակօքս այս ապախտ 19 Եթէ անարգ արարածք եւ փանաքի այդոքիկ ոչ Հանեն ճիկ,

կըրեն զաղէտըս ցաւոց ժուժեն եւ

Տարցուք եւ մեք մեր վըշտաց՝ Հաստեալքս յընտիր ի կաւոյ . Նա զի եւ կիրք վըտանգացըս՝ կիրք աւուր են միոյ :

XXII

All suffering doth destroy, or is destroy'd,
Even by the sufferer; and, in each event,

Ends:

Some, with hope replenish'd and rebuoy 'd,
Return to whence they came- with like intent,
And weave their web again; some, bow'd and bent,
Wax gray and ghastly, withering ere their time,
And perish with the reed on which they leant;
Some seek devotion, toil, war, good or crime,
According as their souls were form'd to sink or climb.

XXIII,

But ever and anon of griefs subdued
There comes a token like a scorpion 's sting,
Scarce seen, but with fresh bitterness imbued;
And slight withal may be the things which bring
Back on the heart the weight which it would fling
Aside for ever: it may be a sound

A tone of music summer's eve

A flower

or spring

the wind-the ocean which shall wound,

Striking the electric chain wherewith we are darkly bound;

XXIV

And how and why we know not, nor can trace
Home to its cloud this lightning of the mind,
But feel the shock renew 'd, nor can efface
The blight and blackening which it leaves behind,
Which out of things familiar, undesign 'd,
When least we deem of such, calls up to view
The spectres whom no exorcism can bind,
The cold, the changed, perchance the dead-
The mourn 'd, the loved, the lost

anew,

too many! yet how few!

ԻԲ

Ամենայն կիրք կամ՝ մաշեն կամ ի կրողացըն մաշին, Եւ թէպէտ այս թէպէտ այն՝ Համայն առնուն կատարած. Են որք ուստի մեկնեցանն՝ յուսով դառնան կաթոգին, Եւ ըստ նախկին տարազու կըկեն զոստայն նոյնամած . Եւ են որոց կորակոր խորշոմերես գիսախայտ,

վաղ վաղ ծնգեալք անկանին եղեգնեայ ցպովն յեցարան . || մանք կրօնից կան պատկառ եւ այլք զանձինս ի գործ տան, կէսք պատերազմըն յուզեն եւ կեսք ըզչար Համբուրեն իւրաքանչիւր ըստ Հոգւոյ գնացիցն ի վեր կամ՝ ստորին :

ԻԳ

L

Այլ ոչ է վիշտ նըւաճեալ որ ոչ թողցէ զիւր կընի՝ Հանգոյն կարճի խայթուածոց՝ ըզհարուածոյն նըշանակ, Յար զայրանայ թէ եւ գոգ աչաց Հազիւ տեսանի. Եւ ի փոքուէ պատճառէ կուտին զիւրեաւ ծանրահակ Առիթք ցաւոց զոր ճըգներն ի բաց թափել ի սըրտէն . Ձայն լոկ կամ երգ դաշնակից , ցայգ ամարան կամ՝ գարուն, Եւ մի ծաղիկ, դոյզն Հողմիկ կամ Ովկիան շառաչուն՝ Են բաւականք ի խըզտել զըսպիս վիրաց զոր առաք , Ցընցել զշըղթայն ելեկտրեայ որովք ուժգինս եմք վարակք:

ԻԴ

Ոչ զուստ գիտեմք ոչ զընդեր ըզմըտաւոր փայլական, Եւ ոչ սլանալ յամպն ի վեր՝ յորում ծածկեալնայն ղօղի . Սակայն ըզգալըզգամք քաջ իսկ Հարուածոց նորոգման, Անզօրք ըզսեաւն եղծուլ Հերկ՝ զոր արկն ի մեզ գողուղի . Եւ ի զբաղման իսկ մերում՝ ընտանեկան պարապմունք Յանըզգաստից մինչ բընաւ ուստեք չըկայր ինչ խէթ մեր, ի տես ածեն ուրուականս՝ երդմնեցուցչաց աննըւէր, Այլափոխեալս եւ ցըրտինս, գուցէ զմեռեալս մեր սիրունս Ըզկորուսեալս եւ լացեալս , զի բազումս թէ եւ նուազունս :

XXV

But my soul wanders ; I demand it back
To meditate amongst decay, and stand
A ruin amidst ruins; there to track

Fall 'n states and buried greatness, o'er a land
Which was the mightiest in its old command,
And is the loveliest, and must ever be

The master-mould of Nature's heavenly hand;
Wharein were cast the heroic and the free,
The beautiful, the brave, the lords of earth and sea,

XXVI

The commonwealth of kings, the men of Rome!
And even since, and now, fair Italy!

Thou art the garden of the world, the home
Of all Art yields, and Nature can decree;
Even in thy desert, what is like to thee?
Thy very weeds are beautiful, thy waste
More rich than other climes' fertility;
Thy wreck a glory, and thy ruin graced
With an immaculate charm which cannot be defaced.

XXVII

The moon is up, and yet it is not night;
Sunset divides the sky with her; a sea
Of glory streams along the Alpine height
Of blue Friuli's mountains; Heaven is free
From clouds, but of all colours seems to be,-
Melted to one vast Iris of the West,

Where the Day joins the past Eternity;

While, on the other hand, meek Dian 's crest

Floats through the azure air an island of the blest!

Այլ ընդ վայր միտք իմ՝ յածին . ժամ է դառնալ ինձ ի փուլս. Յաւերակաց մէջ կանգնիլ իւր աւերակ կենդանի . Յարուցանել պետութիւնըս կործանեալս եւ խարխուլս Եւ մեծութիւնըս թաղեալս ի ծոց երկրին անուանի՝ Որ մեծ եղեւ քան զչամայն ցիշխանութեան անդ իւրում, Չըքնաղագոյն է եւ ցարդ եւ հանապազ եղիցի .

վեհօրինակ գաղափար, կերտուած բնութեան երկնածղի, Որ դիւցազունս անդանօր ու ազատասուն կառղյց արս, Արուորագոյնս, գեղաւորս , ծովու

ԻԶ

AL

երկրիս իշխող տեարս:

Ո՜վ արքայից Հրապարակ՝ ընկերահաշտ արք Հռովմայ . Ո՜վ դու յանցեալն եւ յայժմուս իտալիա նազելի, Ո՜վ վայելուչ դու պարտէզ տիեզերաց շուրջակայ, Հանդէս Հանուրց արուեստից, գեղոյ բնութեան Հայելի . Յամայութեան իսկ քում ո՞վ իցէ բնաւ քեզ Հաւասար. Գեղեցկագեղք են Համայն վայրենագոյն իսկ քո տունկք . Ծաղկին երեզքըդ խոպանք քան թէ գաւառք բարեգունք. Դու եւ յանկման անդ քոյին վերերեւիս քաջափառ, Եւ յաւերակքըդ խանգար շողան շընորէք անըսպառ:

ԻԷ

Յառնէ լուսին , եւ դեռ ոչ է գիշերոյ երեւոյթ .
ԱԽւբաժանի "նդ խոնարհեալարեգական նա զերկին .
Ծովլուսափառ ծաւալի նդ փրիուլեայ բլուրըս կապոյտ 20.
Սուրբ են երկինք ի յամպոց. այլ ծիածան երփն յերփին
Համակ գունօք անկանի զարեւմըտիւք բովանդակ՝
Ուր շաղկապի հետասոյզ տիւ ընդ անցեալն ամանակ.
Մինչդեռ ի յայնըմ կուսէ զկարակնաձեւըն մաՀեակ
Ընդ մըկանունս եթերաց ալեաց վարէ ԱնաՀիտ
Զերանութեան պարզելով ըզկըղզեակ քաջ ճըշգըրիտ .