ԱԶԴ Ոչ ընդ նշանաւորս միայն քերդողաց դարուս, այլ եւ առաջին ի նոսին վկայեալ է ի յոլովից գիտնոց՝ ՊԱՅՐԸՆ Անդղիացի, զորոյ Ճաշակս քերդուածոց մա տուցաք երբեմն մերազնեայցս ի ծաղկաքաղս ուրեք. իսկ այժմ` ընծայեմք զընտրելագոյն մասն համօրէն գրուածոց նորին, որ է յետին կամ Ձորրորդ երդ ա նուանեալ քերդութեանն ՊԱՆԴԽՏՈՒԹԻՒՆ ՀԱՐՈԼԴԱՅ ԱՍՊԵՏԻ, Childe Harolds Pilgrimage. յորում` զի տալիա նկարագրէ, թէ եւ ոչ բովանդակ, վասն այնո րիկ եւ ԻՏԱԼԻԱ կոչեցաք զհրատարակեալս առ ի մէնջ զերդս զայս: Հռչակ քերդողին եւ քերդուածոյն, նիւթ բանիցն՝ որ է անմահ յիշատակն Իտալիա, վեհագոյն ի գեղապատիւ աշխարհս նորոց դարուց, եւ ստէպ այցելութիւնք հոմազնեայց քերդողին ի դրուատեալսն առ ի նմանէ վայրս, եւ մանաւանդ ի նախակարգեալն ի դլուխ երգոյն՝ ի վենետիկ, յորում` եւ մեզ եհաս պանդխտել հոգւոյ կամօք եւ երկրորդ ստանալ հայ րենիս, ի նմին իսկ ի քաղաքի՝ յորում եւ մասն ինչ երգոցս յօրինեալ է ի բանտստեղծէն, եւ գլխովին ի կղզւոջ մենաստանի՝ որում` յաճախ նա յայց ելաներ՝ մինչդեռ Պանդուխտն իւր թափառէր տակաւին յանե րեւոյթ Հրապարակս մտաց իւրոց. այս ամենայն ոչ փոքր յորդոր էր ի ձեռնարկութիւն թարգմանու թեանս, , այլ ոչ համօրէն բաւական, եթէ ոչ Հարկ իմն ի վերայ դնէր մեզ մերս իսկ նժդեհութիւն ի Հայս րենիս անդր քերդողին, ուր առաւել քան զյօժարու թիւն յամեալ, ղտաղտուկ օտարութեանս այսպիսեաւ իմն կամեցայ սփոփել կամ տանջել՝ ոչ դիւրաթափ Թարգմանութեամբ . սոյնպիսի իմն հնարս հնարեալ եւ հեղինակին երբեմն՝ արկանէր զանձն ի փորձ եւ ի տոյժ՝ ուսանել զմերս հայերէն դժուարագիւտ բար բառ, ի մերում` իսկ դրան վանաց : Բայց զի շատ Հեր ռի է թարգմանողս որպէս ի Ճարտարութենէ հեղինա կին նոյն եւ ի խորհրդոց եւ ի դիտմանց նորին, պարտա անձին վարկանի ծանուցանել ընթերցանելեաց եւ դա տասիրաց, զի որքան եւ սիրող եւ պատուող իցէ կամ՝ էր ստեղծաբան եւ խորիմաց Հանճարոյ քերդողին , այնքան եւ ատեցող Թերայոյս եւ սակաւահաւատ ո դւոյն, զոր եւ ուրեք ուրեք նշանակէ՝ զեղչմամբ նո րայոցն ասից կամ ծանօթութեամբք եւ կամ լռու թեամբ իսկ. զի ողջամտացն յայտ յանդիման կան մեղմեխանքն : իսկ վասն ոմոյ թարգմանութեանս ոչ ունիմ այլ ինչ ասել, բայց ի գիտողս երկաքանչիւր լեզուացն թողուլ զդատաստան, եւ յանձն առնուլ զպարտու թիւն՝ եթէ ուրեք ոչ իցեմ` քաջ ի վերայ հասեալ բանից քերդողին, որ չէ պարզախօս եւ դիւրափոխելի՝ որպէս զայլս ի քերդողաց եւ զիւր իսկ Համազգիս՝ հե աեւողս նախնեացն եւ կտակարանաց ոճոյ : |