ի լաց ու արտաուաց. Մերձ մատիր, տես, եւցընծա, խոտեա, ի ծաղը Հատ ու Քանզի են են իսկ աստէն Հանուրց կըրիցդ այդ պատճառք . Ո՜վ մարդ կախեալ ճօճանակդ ընդ մէջ ծաղու ի քիլ տեղւոյս՝ պետութիւնք եւ ազզք դընին ոտընՀարք. ի լերինս յայսմ՝ որոյ արդ եւ տեղագիծ իսկ ջընջի, Յուրանակերպ ամբառնայր իշխանապանծ աշտարակ Շողշողելով ի փառաց պաճուճազարդ փայլատակ. Մինչեւ ճաճանչք արեւու բոցադիզեալ եռային . Ո՞ւր արդ ոսկիքն են ձեղունք. եւ ուր որք զայն կանգնեցին : Ոչ այնքան քաջ պերճախօս կիկերոնին էր լեզու՝ ՃԺԱ ի խորագոյն կապուտակն ի մէջ երկնիցըն Հռովմայ, Ակնարկելով ընդ աստեղս. Էր շունչ երբեմն ի նոսին՝ Ում ոչ գըրեր անՀաճոյ գալբընակել ի սոսա, Մի յայնց ոգւոց որք լըրիւն իւրով երկրի տիրեցին, Նա եւ զգրաւեալն իսկ կորոյս: Քան զԱղեքսանդր ինձ նա մեծ, CXII Where is the rock of Triumph, the high place The promontory whence the Traitor's Leap CXIII burns with Cicero! The field of freedom, faction, fame, and blood: Trod on the trembling senate's slavish mutes, CXIV Then turn we to her latest tribune's name, Rienzi! last of Romans! While the tree Of freedom's wither'd trunk puts forth a leaf, The forum's champion, and the people's chiefHer new-born Numa thou― with reign, alas! too brief. ՃԺԲ Յաղթանակաց քարաժայռն ուրարդ, ուր բարձր այն գաՀակ, Ուր դիւցազինցն արկաներ գիրկ Հըռովմ, ուր Տարպեան վախ ք71, Ընկերշակաց մատնութեան կառափնատեղ դըժընդակ, Գաչ՝ ուր զամէն հըպարտ բարըս՝ մատնըչին բուժէր վազք Մի ա՞նդ արդեօք կուտեցին աշխար Հակալք զառ զապուր . — Այո այդրեն . եւ խոնարՀ ի դաշտի անդր ի բացեայն Հազար ամաց գըժտութիւնք նընջեն ի քուն լըռելեայն . Անմահականըն ճառից անդ Հընչեցիկ վայր գորովն 72 Ուր պերճախօս ցարդ շընչին օդք ընդ Հրավառ կիկերովն . Ազատութեան դաշտ, Հերձից եւ Համբաւուց եւ արեանց. Ժողովըրդեան մեծոգւոյ կըրից կարգեալանդ Հանդէս, ի վայրկենէն առաջնոց յոր պետութիւն ծայր ընձուեաց Մինչ յայն՝ յոր նոր աշխարհաց նուաճման չըմնաց ասպարէս : Այլ վաղ ուրեմն անդ սքօղեալ ազատութեան էին դէմք, Եւ անիշխան բըռնութեան շորթեալ, ըզբաստըս նորին . Մինչեւ խիզախն ի խռանէ օրինազանց զինուորին Ըզծերակոյտըն կոխեր առ ոտն ըզՀամի ու ահաբեկ, կամ լըրբաձայն վաճառէր կաշառու զթագն առ անձն Հել: wn 73: Այլարդ դարձցուք առ յետին Հռովմայ կացեալըն տրիբուն. Թողեալըզբիւր բըռնաւորսըն դարձ քեզ արասցուք, Ո՜վ դու դարուց խաւարաց՝ ամօթաբարձ փրկութիւն . Դու բարեկամ՝ Պետրարքեայ , իտալական յուսոյն շուք» Ո՜ՎՐիենցի ովյետին Հռովմէական դու զաւակ Թէ կոճոպեալ տայցէ կոճղ ազատութեան մի սաղարթ՝ Գերեզմանիդ միայնոյ Հիւսեսցի նա պսակ ի զարդ. Ո՜վ ատենից նահատակ, ժողովըրդեան առաջնորդ ՀռովմայՆումաս նորածին . վա` պետութեանդ Համառօտ : CXV Egeria! sweet creation of some heart Thou wert a beautiful thought, and softly bodied forth. The mosses of thy fountain still are sprinkled Of thy cave-guarded spring, with years unwrinkled, Of the cleft statue, with a gentle leap The rill runs o'er, and round fern, flowers, and ivy creep, Are clothed with early blossoms, through the grass The quick-eyed lizard rustles, and the bills Of summer-birds sing welcome as ye pass; Flowers fresh in hue, and many in their class, Implore the pausing step, and with their dyes Dance in the soft breeze in a fairy mass; The sweetness of the violet's deep blue eyes, Kiss'd by the breath of heaven, seems colour'd by its skies. ԺԵ Եգերիա, անուշակդ ինձ դաստակերտ ի սրտէ 74 Աղբերապատ քո մամուռքն յար ոռոգեալ ցայտեն ցարդ Յելիսեան ջուրցըդ ցընցուղ. դեմք քոց ալեաց քարաջիթ Ում՝ ոչ զօրէ Ժամանակ ածել կնճիռն Հընազարդ՝ Հատանեն ցոլ զերեսաց Հեզակն ոգւղյ սահմանիդ : Զորղյ զեզերըս կանաչ՝ ոչ եղծանէ արդ արուեստ . Եւ ոչ խաղաղ նընջէ ջուր պարափակեալի կըճի Մինչ ի ստորուստ արձանից Հերձոտելոց պըղպըջի Հեզիկ վազիւք վարեալ վէտս ի վեր եւ շուրջ եւ Հեռի, ի ծիր ծաղկանց , բաղեղանց՝ որ ցնորաձեւ բոլորի . ՃԺԷ կանխածաղիկ բողբոջեն դալարազգեաց պարք բրլեր Ջեռեալ տըզզայ ի մարմանդն աչակաքաւըն մողէս . Ամարարեր Հաւուց վանգք երգեն յանցման քում՝՝ Ողջ լեր . Ծաղկունք վառեալք գոյն ի գոյն եւ բազմախուռն ի Հանդէս Առ վայր մ♥ յինքեանս դադարել ժըտին ըզքոյ գարշապար . Եւ երփն յերփին թինդ առնուն զեփիւռաշարժք գեղապար, Աչք կապուտակ մրթնաշաղ մանուշակին քաղցրաբար ՅերկնաՀընչակ սողոխէն առեալ սիրոյ Համբուրիկ Զեթերականս ըզգենուլ թըւին զերանգըս գողտրիկ : |