parvæ haberentur. Qualem vero ludum proponitis? Utgard. Loco. Juvenum ludus eft, ut cattum meum de terra elevent. Ita vero cum Afo-Toro loqui non poffem, nifi vidiffem, eum minoris effe virtutis, quam fama mihi vulgaverit. Tunc cattum coloris cinerei fuper pavimentum Palatii profilientem, valde magnum, Torus adgrediens, manu medio ventri felis fuppofita, elevaturus eft. Felis vero incurvans dorfum, & quantum Torus manum fuftulit, felis alterum pedum fuorum elevavit. Tunc Utgard. Loco. Ita evenit, ut cogitavi; felis enim grandis eft, tu vero brevis et parvus. Torus refpondet: Cum parvus fim, accedat huc quilibet veftrum, mecum ut luctetur; et jam quidem cum iratus fum. Utg. Loco. circumfpiciens regeffit: Video hic neminem, qui non ducat fe parum laudis mereri tecum luctando. Advocate igitur anum iftam, quæ me enutrivit, quacum eris luctaturus. Illa enim majores proftravit juvenes, & ut mihi videtur, te non debiliores. De ifta pugna nihil aliud relatum accepimus, quam, quo fortius Torus eam fuerit aggreffus, eo immobilior fteterit. Jam vero, anu excogitante ftratagemata, Torus pedes figere non potuit, facto vero impetu vehementiffimo, Toroque in genua proftrato, finem fieri, voluit Utg. Loco, dicens, Plures Toro'non effe ad certamen provocandos.

Te

*Tranfacta hic nocte, mane Afæ fefe ad iter ingrediendum accingunt. Ille [Utg. Loc.]hos per plateam comitatus, interrogat, quænam via Toro ingredienda effet. Torus vero, dicit fore, ut hi homines eum parvulum vocarent virum. Utg. Loco. Jam tibi, urbe egreffo, verum dicamus. Nunquam illam fuiffes ingreffus, fi fciviffem te viribus adeo prodigiofis pollere uti revera polles. Fascinatio vero oculorum facta fuit primo in fylva, egoque antea tibi obviam factus fum. que peram viatoriam foluturo, hæc conftricta erat magno ferro. Unde aperiens, via non inventa, malleo me ter percuffifti, & licet primus ictus effet leviffimus, attamen tantus ut omnino fuperatus fuiffem, fi fuiffet inflictus. Aft quod videbas in palatio meo rupem quandam, in cujus cacumine tres quadratæ erant valles; una profundiffima; hæc fuerunt vestigia mallei tui. Rupem enim ictui oppofui. Loco cum Animo, cui nec ille, neque ullus alius antevertere valet. Maxime vero mirum fuit, quando de cornu bibebas, cujus altera extremitas mari adhæret, unde finuum origo. Pofthac elevasti Angvem Midgardiæ, felem fublatu

'rus.

Te vero alterum pedum ejus elevante, nos omnes valde perterriti fuimus. Deinde cum Senectute luctatus, exiftimasti tibi eum anu negotium effe. Eam nemo in genua proftravit. Vos vero me fæpius domi nolite * FAB. XXVI. apud Mallet, p. 129.

con

convenire. Tunc Torus, elevato malleo, nullum videt, neque Utgardiæ Loconem, nec urbem.

HISTORIA VICESIMA QUARTA *.

Quomodo profectus fuerit Torus ad extrabendum anguem Midgardia.

IS peractis, Torus domum feftinan

H'

ter reverfus, anguem Midgardiæ inventurus, gigantem quendam, nomine Eymeri, adiit. Mane vero, gigas abitum parans, pifcandi ergo, Toro comitaturo refpondit, talem pumilionem fibi nulli effe auxilio. Frigefcas, neceffe eft, me tam diu, tamque procul a littore, sedente, ac mihi mos fuerit. Torus, ei valde iratus, dixit hoc non effe verum, interrogans, quidnam hamo ad inescandum fufpenderetur. Ei hoc acquirendum, dixit Eymer. Hinc Torus, capite uni bovum Eymeri, nomine Himinrioderi, extorto, ad fcalmos defidens, fortiffime, uti Eymeri videbatur, remigavit. Hic, cognito, perventum effe ad folitum pifcandi locum, fubfiftendum effe, dixit. Toro, fe ulterius effe remigaturum, dicenti refpondit Eymer, periculum inftare a Midgardiæ angue. Toro autem ulterius remi gaturo, contriftatus fuit Eymer. Torus ❤ FAB. XXVII. apud Mallet, p. 134. Z3

filum

filam pifcatorium explicuit, impofito capite hamo, quem profundum petentem devoravit anguis. Qui, transfixo palato, ambos Tori pugnos interfcalmio duriter impegit. Hinc Torus, viribus perfufus divinis, tam firmis ftetit talis ut, ambo pedes carinam penetrarent, in profundo fubfiftentes, anguemq; ad latus navis attraheret. Horribilius vero fpectaculum vidit nemo, quam quum Torus anguem intuitus, hic vero furfum profpectans venenum fpiravit. Gigas metu pallefcens, vifo angue, undifque in cymbam inundantibus, Toroque malleum apprehendente, arrepto cultello, filum Tori juxta interfcalmium præcidit. Anguem vero ad profundum redeuntem malleo percuffurus erat Torus; Giganti autem, inflicta, ut caderet, alapa, caput amputavit. In terram vero vadavit. Tunc Gang. Magna hæc fuit victoria. Har refpondet.

HISTORIA VICESIMA QUINTA *.

De morte Apollinis, atque itinere Mercurii 'ad infernum.

AJORIS momenti fuit fomnium Apollinis, de ingruente periculo, [Balderi]

MAJORIS momenti fuit

quod Afis retulit. Frigga pacem & immunitatem ei adprecata eft, ne ei effet nocu

* FAB. XXVIII. apud Mallet, vide p. 138.

mento

mento ignis, aut ferrum, aut aqua, aut metallum, aut faxa, aut arbor; nec morbus, neque animalia, avefve venonofique ferpen

tes.

Quo facto, hic fuit Apollinis ludus, ut eum in concionis medio ftantem, quidam jaculando, quidam cædendo, quidam lapidando, peterent: ei vero nihil nocuit. Quod fpectaculum Loconi admodum difplicuit. Fenfalam ergo adiit Friggam conventurus, affumta forma anili. Friggæ perconctatæ, quid in conventu agerent, refpondet, omnes in Apollinem jacula mittere, fine ulla ejus læfione. Frigga ait, nec arma, neque ligna Apollini effe mortifera. Juramenta enim ab omnibus accepi. Tunc anus: Num omnia juraverunt, fe Apollini honorem deferre? Refpondet Frigga, arbufculam quandam ad latus occidentale Valhallæ crefcere, nomine Mistiltein, visamque fibi nimis teneram, quæ juramento obftringeretur. Muliere difparente, Loco ad Miftiltein abiens, eadem radicitus eruta, forum adiit. Hæderus verò in extremitate coronæ fubftitit, cum cœcus effet. Tunc Loco eum alloquens dixit: Quare tu in Apollinem nihil mittis? Hic refpondet: Cum cœcus fim, accedit, quod etiam fim inermis. Ļoco: Fac tu uti reliqui, eumque adgredere. Ad eum ego te adducam. Mitte in illum hunc baculum. Hæderus affumto Miftilteine Apollinem transfixit. Et hoc fuit infeliciffimum jaculum & inter homines & Z 4

inter